Nishi-no-shima

wyspa wulkaniczna na Pacyfiku

Nishi-no-shima (jap. 西之島; Wyspa Zachodnia, ang. West Island) – mała wyspa wulkaniczna (właściwie tylko wulkan) na Pacyfiku, należąca do Japonii. Wyspa jest niezamieszkana. Znajduje się w tym samym łuku wyspowym, co wyspy Kazan, ale jest położona w dość dużej odległości na północ od tego archipelagu. Została odkryta w 1702 roku przez załogę hiszpańskiego statku „Rosario” i tak też jest czasem nazywana.

Nishi-no-shima
西之島
Ilustracja
Nishi-no-shima w grudniu 2018
Państwo

 Japonia

Akwen

Ocean Spokojny

Archipelag

Wyspy Nanpō (Wyspy Kazan)

Powierzchnia

2,89[1] km²

Najwyższy punkt

160 (w styczniu 2018)[2] m n.p.m.

Populacja 
• liczba ludności


0

Położenie na mapie Azji
Mapa konturowa Azji, po prawej znajduje się punkt z opisem „Nishi-no-shima”
Ziemia27°14′49″N 140°52′28″E/27,246944 140,874444

Wyspy 西之島 (Nishi-no-shima) na Pacyfiku, należącej administracyjnie do prefektury metropolitalnej Tokio nie należy mylić z wyspą 西ノ島 (Nishi-no-shima) na Morzu Japońskim, należącej administracyjnie do prefektury Shimane. Obie są identycznie nazywane, inna jest pisownia partykuły dzierżawczej -no[3][4].

Nishi-no-shima stanowi fragment szczytu kaldery podmorskiego wulkanu. W latach 1973–1974 erupcja wulkaniczna utworzyła połączenie z wcześniej istniejącą wysepką o długości 700 m[5].

Erupcje w XXI wieku edytuj

Erupcja podmorskiego wulkanu w listopadzie 2013 roku utworzyła małą wysepkę u wybrzeży wyspy Nishi[6], prowizorycznie nazwaną Nii-jima („nowa wyspa”). Aktywność wulkaniczna stopniowo powiększała obszar nowej wyspy: pod koniec grudnia osiągnęła ona rozmiary, takie jak Nishino-shima, a także połączyła się z nią[7]. 20 stycznia 2014 roku nowo powstały obszar lądowy był już półtora raza większy niż pierwotna wyspa. Na początku kwietnia, przy trwającej erupcji, wyspa osiągnęła powierzchnię ok. 1 km², a wokół dwóch głównych kraterów uformowały się stożki sięgające 60 m n.p.m.[8]. W październiku 2014 roku zdjęcia satelitarne ukazywały, że nowe wylewy lawy niemal całkowicie pokryły starszą wyspę[9]. Główny stożek wulkaniczny w lutym 2015 roku miał wysokość 135 m. Na wybrzeżach oprócz potoków lawowych utworzyły się plaże z wulkanicznego piasku. Wulkan był aktywny jeszcze w listopadzie[2].

Patrole japońskiej straży wybrzeża w grudniu 2015 roku i styczniu 2016 nie spostrzegły oznak aktywności wulkanicznej, co wskazywało na ustanie erupcji[10]. Łącznie wyspa rozrosła się około 12 razy w stosunku do stanu z początku listopada 2013. W 2016 roku na stożku wulkanu obserwowano słabe fumarole, u wybrzeży pojawiała się zabarwiona woda[11].

Kolejna erupcja miała miejsce od kwietnia do sierpnia 2017, dwa nowe potoki lawowe dotarły do morza, przesuwając linię brzegową o 310 m w kierunku południowo-zachodnim i 380 m w kierunku zachodnim[12]. Łącznie wyspa osiągnęła powierzchnię około 3 km². Mniejsza erupcja wystąpiła w lipcu 2018 roku[11][2].

Erupcja rozpoczęta w grudniu 2019 roku jest większa niż dwie poprzednie, zmienił się także jej charakter. W lipcu 2020 wulkan wyrzucał pył wulkaniczny na wysokość od 3 do 8,3 kilometra; pył pokrył całą powierzchnię wyspy. Ocenia się, że do lipca z wulkanu wylało się od 1,2 do 1,8 km³ lawy[11][13].

Zmiany powierzchni wyspy edytuj

Konsekwencje edytuj

Rozrost wyspy w kierunku zachodnim spowodował konieczność przesunięcia granic wód terytorialnych i wyłącznej strefy ekonomicznej Japonii, jako że wedle prawa międzynarodowego rozciągają się one odpowiednio o 12 i 200 mil morskich od wybrzeży. W 2016 roku japońska straż wybrzeża rozpoczęła przygotowywanie nowej mapy, uwzględniającej zmiany ukształtowania wyspy i dna morskiego wokół niej. Ocenia się, że wyłączna strefa ekonomiczna poszerzy się o 50 km², natomiast wody terytorialne o 70 km²[14].

Opróżnienie komory magmowej położonej pod wulkanem, może doprowadzić do zapadnięcia się wyspy i powstania rozległej kaldery. Oprócz zniszczenia wyspy, takie zdarzenie spowodowałoby powstanie fali tsunami. Nie wiadomo, czy taki będzie los Nishi-no-shimy[15].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Geospatial Information Authority of Japan 2021 ↓, s. 84.
  2. a b c Nishinoshima. Japan Coast Guard, 2020-04-22. [dostęp 2020-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-11)]. (ang.).
  3. 日本地図. Tokyo: Seibido Shuppan, 2018, s. 168, 169, 208, 209. ISBN 978-4-415-11272-5.
  4. Kenkyusha's New Japanese-English Dictionary. Tokyo: Kenkyusha Limited, 1991, s. 1240. ISBN 4-7674-2015-6.
  5. Nishino-shima volcano. Volcano Discovery, 2014-01-06. [dostęp 2017-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-08)].
  6. Greg Botelho: Erupting volcano spawns island off Japan. CNN, 2013-11-23. [dostęp 2017-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-11)].
  7. Brian Clark Howard: Japan's Newest Island Is Now Eight Times Bigger. National Geographic, 2014-01-03. [dostęp 2014-01-25].
  8. “New” Pacific Island Consumes Its Neighbor. [w:] Earth Observatory [on-line]. NASA, 2014-04-04. [dostęp 2014-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-07)].
  9. Volcan Nishino-Shima: l'ancienne île a disparu..sous la nouvelle. Culture Volcan, 2014-10-09. [dostęp 2014-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-06)]. (fr.).
  10. Nishino-shima volcano (Japan): eruption seems to have ended after more than 2 years. Volcano Discovery, 2016-01-13. [dostęp 2017-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-10)].
  11. a b c Nishinoshima. [w:] Global Volcanism Program [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2020-10-13]. (ang.).
  12. New eruption at Nishinoshima volcano, Japan. The Watchers, 2017-04-20. [dostęp 2017-04-23].
  13. Carl: Nishinoshima – The Seminal Eruption. Volcano Café, 2020-07-18. [dostęp 2020-10-13]. (ang.).
  14. Yoshitaka Ito: Japan to map widened volcanic island for new nautical chart. Tha Asahi Shimbun, 2016-10-20. [dostęp 2017-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-21)].
  15. Yu Fujinami: Eruption could end up sinking remote island south of Tokyo. Asahi Shimbun, 2020-09-09. [dostęp 2020-10-13]. (ang.).

Bibliografia edytuj