Nostrzyk wyniosły

gatunek rośliny

Nostrzyk wyniosły (Melilotus altissimus Thuill.) – gatunek rośliny z rodziny bobowatych. Występuje w Europie, ponadto zawleczony do Ameryki Północnej[3]. W Polsce rośnie głównie w południowej, zachodniej i północnej części kraju[4].

Nostrzyk wyniosły
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

bobowce

Rodzina

bobowate

Podrodzina

bobowate właściwe

Rodzaj

nostrzyk

Gatunek

nostrzyk wyniosły

Nazwa systematyczna
Melilotus altissimus Thuill.
Fl. Env. Paris, ed. 2. 378. 1799

Morfologia edytuj

 
Kwiatostan
 
Owoce
Łodyga
Naga, łukowato wzniesiona, o wysokości 50–150 cm[5].
Liście
Listki liści dolnych odwrotnie jajowate. Listki liści górnych podługowate, tępe, odlegle ząbkowane. Przylistki szczeciniaste, całobrzegie[5].
Kwiaty
Motylkowe, żółte, o długości 5–9 mm, zebrane w grono o długości 2,5–6 cm. Łódeczka, żagielek i skrzydełka równej długości. Słupek z dwoma zalążkami[5].
Owoc
Przylegająco owłosiony, siatkowato żyłkowany, czarniawy lub szary strąk o długości 3,5–5 mm[5].

Biologia i ekologia edytuj

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od lipca do września. Rośnie na wilgotnych łąkach, przydrożach, w siedliskach ruderalnych i nad rzekami. Liczba chromosomów 2n =16[6]. Gatunek charakterystyczny nitrofilnych zbiorowisk bylin z klasy Artemisietea vulgaris[7].

Zagrożenia i ochrona edytuj

Roślina umieszczona na polskiej czerwonej liście w kategorii DD (stopień zagrożenia nie może być określony)[8].

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Fabales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-12-18] (ang.).
  3. Melilotus altissimus na Plants of the World. [dostęp 2017-12-18]. (ang.).
  4. Zając A., Zając M.: Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej, Instytut Botaniki, Uniwersytet Jagielloński, 2001. ISBN 978-83-61191-72-8.
  5. a b c d Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969
  6. Rutkowski Lucjan: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  7. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  8. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.