Noto
Noto – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Sycylia, w prowincji Syrakuzy. Według danych z roku 2008 gminę zamieszkiwało 23 548 osób. Późnobarokowe centrum miasta jest wpisane na Listę światowego dziedzictwa UNESCO. Siedziba rzymskokatolickiej diecezji Noto.
| gmina | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Region | |
| Prowincja | |
| Kod ISTAT |
089013 |
| Powierzchnia |
550 km² |
| Populacja (2008) • liczba ludności |
|
| • gęstość |
43 os. os./km² |
| Numer kierunkowy |
0931 |
| Kod pocztowy |
96017 |
Położenie na mapie Włoch  | |
 36°53′N 15°05′E/36,883333 15,083333
| |
| Strona internetowa | |
| Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
 Chiesa di San Domenico | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ |
kulturowy |
| Spełniane kryterium |
I, II, IV, V |
| Numer ref. | |
| Region[b] |
Europa i Ameryka Północna |
| Historia wpisania na listę | |
| Wpisanie na listę |
2002 |
HistoriaEdytuj
W 1091 Roger I zajął miasto, które było ostatnim[1] arabskim punktem oporu.
Po całkowitym zniszczeniu przez trzęsienie ziemi w 1693 roku – odbudowane w nowym miejscu od podstaw, ok. 12 km na południe od dotychczasowej lokalizacji.
Wskutek błędów konstrukcyjnych popełnionych podczas renowacji katedry – w 1996 r. zawalił się dach kościoła katedralnego. Z powodu późnej pory nocnej, w środku nikogo nie było i nikt nie ucierpiał.
ZdjęciaEdytuj
Historyczne centrum miasta
Palazzo Ducezio
Kościół Karola Boromeusza
Katedra św. Mikołaja w Noto po odbudowie
PrzypisyEdytuj
- ↑ Maciej Salamon (red.), Wielka Historia Świata, t. 4. Kształtowanie średniowiecza, Kraków: Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005, s. 353, ISBN 83-85719-85-7.
Linki zewnętrzneEdytuj
- Źródło danych: Istituto Nazionale di Statistica