Nowy Sojusz Flamandzki
Nowy Sojusz Flamandzki (niderl. Nieuw-Vlaamse Alliantie, N-VA) – belgijska centroprawicowa partia polityczna z Regionu Flamandzkiego.
| ||
| ||
| Skrót | N-VA | |
| Lider | Bart De Wever | |
| Data założenia | 2001 | |
| Adres siedziby | Bruksela | |
| Ideologia polityczna | regionalizm, konserwatyzm | |
| Grupa w Parlamencie Europejskim |
Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy | |
| Barwy | złota, czarna | |
| Strona internetowa | ||
Ugrupowanie opowiada się za secesją Flandrii, przeprowadzoną na drodze pokojowej. Głosi także postulaty wprowadzenia regulacji wymuszających używanie wyłącznie języka niderlandzkiego jako języka urzędowego w tym regionie[1].
HistoriaEdytuj
Partia powstała w 2001 w wyniku rozłamu w Unii Ludowej, która podzieliła się na socjalliberalny Spirit i zrzeszający działaczy prawicowego skrzydła N-VA. W 2003 sojusz wprowadził jednego posła w wyborach krajowych. Cztery lata później wystartował w kartelu wyborczym z flamandzkimi chadekami, co przyniosło mu początkowo 5 miejsc w parlamencie[2]. Współpraca wyborcza tych formacji trwała od eurowyborów z 2004, została oficjalnie zakończona w 2008.
W 2009 Nowy Sojusz Flamandzki (podobnie jak pięć lat wcześniej) wprowadził jednego swojego przedstawiciela do Parlamentu Europejskiego, Friedę Brepoels. W tym samym roku N-VA podjął w Europarlamencie współpracę z Wolnym Sojuszem Europejskim. W przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2010 partia pod hasłami stopniowej autonomizacji i rozdziału państwa zwyciężyła w Regionie Flamandzkim, uzyskując (w skali kraju) około 17,5% głosów, co przełożyło się na 27 mandatów w Izbie Reprezentantów i 9 w Senacie[3]. Partia nie weszła jednak do koalicji rządowej.
W 2014 sojusz wygrał w Belgii wybory europejskie, wybory do Parlamentu Flamandzkiego, a także ponownie do Izby Reprezentantów, gdzie z wynikiem 20,3% głosów wprowadził 33 posłów[2]. Po kilkumiesięcznych negocjacjach sojusz dołączył do koalicji tworzącej nowy gabinet, na czele którego stanął Charles Michel[4]. W 2018 N-VA, sprzeciwiając się przyjęciu Światowego Paktu w sprawie Migracji, opuścił koalicję rządową[5]. W 2019 partia ponownie zajęła pierwsze miejsce we Flandrii w wyborach europejskich, a także w krajowych (16,0% głosów i 25 miejsc w niższej izbie federalnego parlamentu[2]).
PrzewodniczącyEdytuj
- 2001–2004: Geert Bourgeois
- od 2004: Bart De Wever
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Manifest van de Nieuw-Vlaamse Alliantie (niderl.). n-va.be. [dostęp 2014-10-10].
- ↑ a b c Parties and Elections in Europe – Belgia (ang.). [dostęp 2019-06-01].
- ↑ Verkiezingen 13 juni 2010 (niderl.). elections2010.belgium.be. [dostęp 2014-10-10].
- ↑ Belgium agrees to form coalition government (ang.). dw.be, 7 października 2014. [dostęp 2014-10-10].
- ↑ Belgia z rządem mniejszościowym. tvn24.pl, 9 grudnia 2018. [dostęp 2018-12-15].