O nauce chrześcijańskiej

Jedno z głównych dzieł Augustyna z Hippony

O nauce chrześcijańskiej (łac. De doctrina christiana) – dzieło teologiczne i filozoficzne Augustyna z Hippony, będące wprowadzeniem do czytania Pisma Świętego i samego chrześcijaństwa. Jest jednym z dzieł, które w sposób zasadniczy wpłynęły na kształtowanie się kultury i umysłowości zachodniej[1]. Augustyn omawia w swej pracy stosowanie analizy semantycznej do interpretacji Biblii. Odwołuje się szczególnie do logiki stoików i Arystotelesa. Jednym z istotnych tematów dzieła jest rozumienie sakramentu jako znaku[2].

Zasadnicza część dzieła, czyli pierwsze dwie księgi i część trzeciej, powstała w latach 395-396, a więc tuż po tym jak Augustyn został biskupem Hippony. Pozostała część trzeciej i czwarta księga zostały dodane kilka lat przed śmiercią w latach 426-427. Autor napisał je prawdopodobnie z wykorzystaniem notatek i brudnopisów z wczesnych lat[3].

Wydania krytyczne i tłumaczenia

edytuj

Łaciński tekst dzieła De doctrina christiana został wydany w następujących seriach:

Polskie wydanie wyszło w przekładzie Jana Sulowskiego:

  • wydanie pierwsze: O nauce chrześcijańskiej. Sprostowania, Warszawa 1979 ATK PSP 22, s. 17-134.
  • wydanie drugie, polsko-łacińskie: Warszawa 1989 IW Pax, s. 285, ISBN 83-211-1011-8.

Przypisy

edytuj
  1. Por. Benedykt XVI: Katechezy środowe: Św. Augustyn (IV). [w:] opoka.org.pl [on-line]. [dostęp 2014-12-30].
  2. Por. B. Darrell Jackson. The Theory of Signs in St. Augustine's De doctrina christiana. „Revue des Etudes Augustiniennes”. XV /1-2/ (1969). s. 49. 
  3. James J. O'Donnell: Elements of Christianity. W: Tenże: Augustine: A New Biography. Harper Perennial, 2006.

Bibliografia

edytuj