Obóz Ćwiczeń Barycz
Obóz Ćwiczeń „Barycz” (OC „Barycz”) – obóz ćwiczebny Wojska Polskiego II RP położony na terenie Okręgu Korpusu Nr IV, w pobliżu wsi Barycz.
Historia obozu edytuj
Obóz Ćwiczeń „Barycz” został wybudowany w 1926 z uwagi na to, że istniejący dotychczas Obóz Ćwiczebny Okręgu Korpusu Nr IV „Raducz” nie był w stanie zaspokoić wszystkich potrzeb szkoleniowych. Powierzchnia obozu wynosiła 673 hektary[1].
Każdego roku, od czerwca do września, na terenie obozu odbywały się ćwiczenia polowe i „szkoły ognia”. Oddziały docierały do obozu marszem pieszym z macierzystych garnizonów. Żołnierze zakwaterowani byli w namiotach i barakach. Kąpiele odbywały się w rzekach Czarnej i Kamiennej. Posiłki przygotowywane były w kuchniach polowych. Generalnie obóz wykorzystywany był w celach szkoleniowych przez oddziały 7 i 10 Dywizji Piechoty. Oddziałem gospodarczym dla obozu był 28 Pułk Strzelców Kaniowskich.
16 lutego 1928 wprowadzona została nowa organizacja służby lokalno-garnizonowej na stopie pokojowej, zgodnie z którą sformowana została Komenda Placu Obozu Ćwiczeń „Barycz” typu VI. Według etatu stan osobowy komendy liczył 2 oficerów, 7 szeregowców i 2 pracowników cywilnych. Na jej czele stał komendant. Pozostały personel tworzył drużynę komendanta. Komenda placu podporządkowana została komendantowi garnizonu w Końskich[2].
1 stycznia 1931 komenda placu przeformowana została w Komendę Obozu Ćwiczeń „Barycz”[2].
13 sierpnia 1934 po raz kolejny wprowadzona została nowa organizacja władz garnizonowych na stopie pokojowej. W następstwie przeprowadzonej reorganizacji Komenda Obozu Ćwiczeń „Barycz” przeformowana została na etat komendy obozu ćwiczeń typu II. Stan osobowy komendy liczył jednego oficera, czterech podoficerów, sześciu szeregowców i jednego pracownika cywilnego[3].
Komendanci obozu edytuj
- mjr art. Jan Chlebek (1928 - 1929[4])
- kpt. Bolesław Morawski (1929)
- ppłk art. Platon Mikeładze[a] (IV 1929 - 1934)
- mjr art. Stanisław Batycki (1934 - 1939)
Zobacz też edytuj
Uwagi edytuj
- ↑ Platon Mikeładze ur. 1 grudnia 1884. 12 maja 1927 został przemianowany na oficera zawodowego[5]. Pełnił służbę w 14 Pułku Artylerii Polowej w Poznaniu. W listopadzie 1928 został przesunięty ze stanowiska dowódcy dywizjonu na stanowisko kwatermistrza[6]. W kwietniu 1929 został przeniesiony do kadry oficerów artylerii z równoczesnym przeniesieniem służbowym na stanowisko komendanta OC Barycz[7]. Z dniem 30 czerwca 1934 roku został przeniesiony w stan spoczynku[8]. Był odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.
Przypisy edytuj
- ↑ Jarno 2001 ↓, s. 227-228.
- ↑ a b Jarno 2001 ↓, s. 237.
- ↑ Jarno 2001 ↓, s. 238.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 14 lutego 1929 roku, s. 79, mjr art. Jan Chlebek 14 lutego 1929 roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska i pozostawiony bez przynależności służbowej z równoczesnym oddaniem do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr IV.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 25 czerwca 1927 roku, s. 180.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 374.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 122.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 144.
Bibliografia edytuj
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Witold Jarno: Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918-1939. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2001. ISBN 83-88679-10-4.