Obręb (powiat sierpecki)
wieś w województwie mazowieckim, powiecie sierpeckim
Obręb (do 31 grudnia 2002 Obrąb) – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sierpeckim, w gminie Mochowo[5][6]. Leży nad Skrwą.
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna |
24 |
Kod pocztowy |
09-215[4] |
Tablice rejestracyjne |
WSE |
SIMC |
0571518[5] |
Położenie na mapie gminy Mochowo | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
Położenie na mapie powiatu sierpeckiego | |
52°44′08″N 19°30′38″E/52,735556 19,510556[1] |
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa płockiego. 1 stycznia 2003 nastąpiła zmiana nazwy wsi z Obrąb na Obręb[7].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 90855
- ↑ Wieś Obręb w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-03-04] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 842 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 grudnia 2002 r. w sprawie ustalenia i zmiany urzędowych nazw niektórych miejscowości w województwach: dolnośląskim, kujawsko-pomorskim, lubelskim, lubuskim, mazowieckim, opolskim, podlaskim, pomorskim, śląskim, świętokrzyskim, warmińsko-mazurskim, wielkopolskim i zachodniopomorskim oraz obiektu fizjograficznego w województwie podkarpackim (Dz.U. z 2002 r. nr 233, poz. 1964).
Linki zewnętrzne
edytuj- Obręb (3),(4), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 348 .