Ocypel (jezioro)
Ocypel – jezioro przepływowe w Polsce, na Kociewiu w kompleksie leśnym Borów Tucholskich, na obrzeżach wsi Ocypel w powiecie starogardzkim województwa pomorskiego (w gminie Lubichowo).
 Jezioro Wielki Ocypel | |
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Region | |
| Wysokość lustra |
99,3-99,8 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
106,0-114,0 ha |
| Głębokość • średnia • maksymalna |
|
| Objętość |
8135,2 tys. m³ |
| Hydrologia | |
| Klasa czystości wody |
II[1] (w roku 1996) |
| Rodzaj jeziora |
przepływowe |
Położenie na mapie gminy Lubichowo  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu starogardzkiego  | |
 53°48′04″N 18°18′16″E/53,801111 18,304444
| |
.JPG)
Według urzędowego spisu opracowanego przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych (KNMiOF) opublikowanego przez Główny Urząd Geodezji i Kartografii (GUGiK) i udostępnionego na stronach Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych (KSNG) nazwa tego jeziora to Ocypel[2]. W różnych publikacjach i na większości map topograficznych jezioro to występuje pod nazwą Wielki Ocypel[1][3].
Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 106,0 ha[1] do 114,0 ha[4]. Zwierciadło wody położone jest na wysokości 99,3 m n.p.m.[1] lub 99,8 m n.p.m.[4]. Średnia głębokość jeziora wynosi 6,7 m[4], natomiast głębokość maksymalna 40,0 m[4].
W oparciu o badania przeprowadzone w 1996 roku jezioro zaliczono do II klasy czystości[1].
Podczas ostatnich 60. lat nastąpiło znaczne obniżenie poziomu wody w jeziorze (80 cm – 100 cm). Znajdują się tu trzy wyspy: Łysica, Ostrów i Snop. Wyspa Ostrów pełniła przed wojną rolę odosobnionego pastwiska i była połączona z lądem stałym prymitywnym promem tzw. Krowim.
Nad brzegiem jeziora znajdują się największa na Kociewiu plaża z kąpieliskiem, ośrodki wypoczynkowe, pole namiotowe, kwatery prywatne i agroturystyczne. W pobliżu północno-zachodniego krańca jeziora przebiegała (rozebrana) trasa linii kolejowej nr 218 (Myślice-Skórcz-Szlachta).
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 160. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 236, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Mapa topograficzna dostępna w serwisie geoportal.gov.pl. [dostęp 2009-10-23].
- ↑ a b c d według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 160. ISBN 83-232-1732-7.