Orawicko-Witowskie Wierchy
Orawicko-Witowskie Wierchy (słow. Oravická Magura), nazywane też Pasmem Orawicko-Witowskim lub Magurą Witowską – znajdująca się na granicy polsko-słowackiej część Pogórza Skoruszyńskiego położona między doliną Siwej Wody i Doliną Czarnego Dunajca a Bramą Orawską, doliną Cichej Wody Orawskiej, Kotliną Orawicką i Doliną Orawicką[1]. Do Pogórza Skoruszyńskiego włączana jest w podziale fizyczno-geograficznym Polski według Jerzego Kondrackiego[2]. Słowacy nie wyróżniają takiej jednostki. Orawicko-Witowskie Wierchy w ich podziale są częścią Skoruszyńskich Wierchów, te zaś należą do Wewnętrznych Karpatach Zachodnich (Vonkajšie Západné Karpaty)[3].
 Magura Witowska i Przysłop Witowski (za Furkaską) | |
| Megaregion | |
|---|---|
| Prowincja | |
| Podprowincja | |
| Makroregion | |
| Mezoregion | |
| Mikroregion(y) | |
| Zajmowane jednostki administracyjne |
|
Orawicko-Witowskie Wierchy zbudowane są z warstw fliszu karpackiego (tzw. fliszu podhalańskiego)[2]. Jest to ciąg wzniesień przebiegający z północnego zachodu na południowy wschód, od północnej strony opadający do Kotliny Nowotarskiej, od południa do Rowu Podtatrzańskiego. Większa ich część znajduje się na Słowacji[1]. Najwyższe wzniesienia to Magura Witowska (1232 m) i Przysłop Witowski (1164 m), od którego w północnym kierunku odchodzi boczny grzbiet zwany Hurchocim Wierchem[4].
Przez grań główną Orawicko-Witowskich Wierchów przechodzi Wielki Europejski Dział Wodny między zlewiskami Morza Czarnego i Bałtyku oraz granica polsko-słowacka. Spływające z wzniesień potoki zasilają Orawicę, jej dopływ Cichą Wodę Orawską, potok Jelešna (wszystkie w zlewni Morza Czarnego) oraz Czarny Dunajec (w zlewni Bałtyku). Wzniesienia są porośnięte lasem, ale znajdują się na nich liczne i nadal użytkowane polany[4].
W grani głównej Orawicko-Witowskich Wierchów kolejno znajdują się:
- Przysłop Witowski (Príslop, 1164 m),
- Magura Witowska (Magura, 1232 m),
- przełęcz 963 m,
- Maśniakowa (Mašnáková, 972 m),
- Beskid (Bieskid, 906 m)[5].
Inne wzniesienia: Bučinka (919 m), Bučník (958 m), Krúpová (1064 m)[4].
Szlaki turystyczne Edytuj
Witów – Mnichówka – Urchoci Wierch – Przysłop Witowski – Magura Witowska. Czas przejścia na Przysłop Witowski 2h, ↓ 1:25 h
Orawice – Magura Witowska. Czas przejścia 1:35 h, ↓ 1:10 h
Orawice – Mašnáková – Sucha Góra Orawska
Przypisy Edytuj
- ↑ a b Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-71-04-009-1
- ↑ a b Jerzy Kondracki|Karpaty. Wyd. II poprawione, Warszawa: WsiP, 1989, ISBN 83-02-04067-3
- ↑ Dušan Kočický, Boris Ivanič: Geomorfologické členenie Slovenska. [dostęp 2019-11-12].
- ↑ a b c Turystyczna mapa Słowacji. [dostęp 2019-11-13].
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [dostęp 2019-07-02].