Siwa Woda – środkowa część Chochołowskiego Potoku, od ujścia Koryciańskiej Siklawy (choć według niektórych map zmiana nazwy następuje niżej[1]) do ujścia Kirowej Wody[2]. Płynie ona dalej przez zachodnią część Rowu Kościeliskiego, cały czas przez las, przyjmując tylko bardzo niewielkie dopływy. W Roztokach (osiedle miejscowości Witów) łączy się z Kirową Wodą, tworząc rzekę Czarny Dunajec[3]. Połączenie to następuje na wysokości około 877 m n.p.m. Zaraz powyżej tego miejsca uchodzi do Kirowej Wody jeszcze Lejowy Potok[4].

Siwa Woda
Ilustracja
Miejsce, w którym Siwa Woda (po lewej stronie) łączy się z Kirową Wodą (po prawej stronie), tworząc Czarny Dunajec (na wprost)
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Lokalizacja

Tatry

Potok 4 rzędu
Źródło
Wysokość

877 m n.p.m.

Współrzędne

49°16′09,5″N 19°48′57,0″E/49,269306 19,815833

Ujście
Recypient Kirowa Woda
Wysokość

958 m n.p.m.

Współrzędne

49°17′29,5″N 19°51′02,7″E/49,291528 19,850750

Położenie na mapie powiatu tatrzańskiego
Mapa konturowa powiatu tatrzańskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast po lewej znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Siwa Woda przyjmuje niewielki lewostronny dopływ z polany Molkówka, niewielkie lewostronne wycieki zboczowe oraz kilka niewielkich prawostronnych i okresowych dopływów z Tatr. Jej koryto dzieli się na kilka ramion. Po powodziach często następuje przerzucanie przepływów między tymi korytami. Potok tworzy rozległy kamieniec, w którym następuje częściowe gubienie wody zmniejszające przepływ nawet do 200 l/s. Średni spadek wynosi 2,06%[5].

Osobny artykuł: Potoki tatrzańskie.

Przypisy

edytuj
  1. Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski, Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000, Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, ISBN 83-909352-2-8.
  2. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 32, 44, 253, 322, ISBN 83-239-9607-5.
  3. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  4. Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnictwo „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4.
  5. Krystyna Wit-Jóźwik, Hydrografia Tatr Zachodnich. Objaśnienia do mapy hydrograficznej „Tatry Zachodnie”'' 1:50 000, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Geografii, 1960.