Orenburg
Orenburg (ros. Оренбург, w latach 1938–1957 Czkałow) – miasto obwodowe w zachodniej Rosji. Położone nad rzeką Ural, w jej środkowym biegu przy ujściu Sakmary, na granicy dwóch kontynentów: Europy oraz Azji. W 2010 miasto zamieszkiwało 547 tys. ludzi.
| |||||
| |||||
| |||||
| Państwo |  Rosja
| ||||
| Obwód |  orenburski
| ||||
| Zarządzający | Siergiej Panczin↗ | ||||
| Wysokość | 150 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2010) • liczba ludności |
547 000 | ||||
| Nr kierunkowy | +7 (35 32) | ||||
| Kod pocztowy | 460000 | ||||
| Tablice rejestracyjne | 56 | ||||
Położenie na mapie obwodu orenburskiego   Orenburg | |||||
Położenie na mapie Rosji  Orenburg | |||||
 51°47′N 55°06′E/51,783333 55,100000
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Portal  Rosja
| |||||
Miasto zostało założone w 1743 jako twierdza. W latach 1938-1957 na cześć Walerego Czkałowa nosiło nazwę Czkałow.
Spis treści
TransportEdytuj
- W mieście znajduje się stacja kolejowa Orenburg.
- Port lotniczy Orenburg
- Orenair – linia lotnicza
- Orenburg Airlines – linia lotnicza
SportEdytuj
- Gazowik Orenburg – klub piłkarski
- Nadieżda Orenburg – klub koszykówki kobiet
OświataEdytuj
W mieście od 2009 roku działa Orenburgska Suworowska Szkoła Wojskowa.
KulturaEdytuj
- Teatr Wschodni (od 1919)[1]
Miasta partnerskieEdytuj
„Eksperyment” na poligonie w TockuEdytuj
14 września 1954 roku na położonym 215 km od Orenburga poligonie w Tocku armia radziecka przeprowadziła manewry z użyciem bomby atomowej. O godzinie 9:53 bombowiec Tu-4 zrzucił bombę o mocy 40 kiloton (przeszło dwa razy większej niż zrzucona na Hiroszimę) na teren poligonu, na którym znajdowało się około 45 tys. żołnierzy i więźniów[2] oraz zwierzęta. Bomba eksplodowała na wysokości 350 m nad ziemią, a bezpośrednio po jej wybuchu pododdziały piechoty wspierane przez 600 czołgów, 600 transporterów opancerzonych i 320 samolotów ruszyły w kierunku epicentrum do pozorowanego natarcia. Celem „eksperymentu” przeprowadzonego pod kierunkiem marszałka Żukowa było sprawdzenie zdolności sprzętu i żołnierzy do prowadzenia walki w warunkach wojny jądrowej.
Liczba ofiar manewrów nie jest znana, radzieckie władze fałszowały wpisy w dokumentacji przebiegu służby żołnierzy, ofiarom napromieniowania odmawiano pomocy lekarskiej, a wszyscy mający styczność z „eksperymentem” musieli podpisać zobowiązanie o przestrzeganiu tajemnicy.
Jeszcze dziś zachorowalność w Orenburgu na pewne rodzaje raka jest dwukrotnie wyższa niż wśród ofiar wybuchu w elektrowni czernobylskiej. Orenburg jest jednym z najbardziej zanieczyszczonych miast w Rosji[3].
CiekawostkiEdytuj
24 kwietnia 1967 r. w okolicach Orenburgu miała swój finał misja kosmiczna Sojuz 1 zakończona katastrofą w której zginął pilot, kosmonauta Władimir Komarow.
W Orenburgu urodził się w 1908 Leonid Pimonow – polski, francuski i litewski fizyk akustyk, działacz społeczny wywodzący się z rodu Pimonowów, honorowy przewodniczący Naczelnej Rady Staroobrzędowców Rzeczypospolitej.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Abrosimow 2009 ↓.
- ↑ Według niektórych szacunków liczba ta wynosiła 60 tys.
- ↑ Źródło: The Sunday Times (UK), 24 czerwca 2001.
BibliografiaEdytuj
- Wiktor Suworow – Żukow, cień zwycięstwa, ISBN 83-89187-01-9.
- Igor Abrosimow: Советская Россия: 1917–1991 - государство, политика, экономика, наука, культура, литература, искусство. proza.ru, 2009.
Linki zewnętrzneEdytuj
- Władze Orenburga
- Strona internetowa miasta Orenburg
- Wikimapia
- Ciekawe miejsca Orenburga (ang. • ros.)
- Zdjęcia z Orenburga (ros.)
- Orenburg w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. VII: Netrebka – Perepiat. Warszawa 1886.