Orzech ajlantolistny

Orzech ajlantolistny (Juglans ailantifolia Carrière) – gatunek drzewa należący do rodziny orzechowatych. Występuje naturalnie w Japonii (wyspy: Hokkaido, Honsiu, Kiusiu, Sikoku) i na rosyjskiej wyspie Sachalin. Jest uprawiany w Japonii, w Kanadzie i USA[3].

Orzech ajlantolistny
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

bukowce

Rodzina

orzechowate

Rodzaj

orzech

Gatunek

orzech ajlantolistny

Nazwa systematyczna
Juglans ailantifolia Carrière
Rev. Hort. (Paris) 50:414, fig. 85-86. 1878[3]
Synonimy
  • Juglans sachalinensis Komatsu
  • Juglans sieboldiana Maxim.[4]

Morfologia

edytuj
 
Kwiaty męskie
 
Kwiaty żeńskie
 
Owoce
Pokrój
Korona jest szeroka i często przerzedzona. Dorasta do 24 m wysokości. Tworzy odrośla[5].
Kora
Kora ma szarą barwę. Jest szorstka i płytko bruzdowana[5].
Pędy
Młode pędy są gęsto pokryte lepkim, krótkim, białym kutnerem. blizny liściowe są duże i jasne oraz mają kształt koniczyny[5].
Liście
Liście są ogromne. Osiągają nawet do 1 m długości. Są złożone z 9—21 listków. Listki są podłużne, jasne i błyszczące. Z wierzchu są lekko owłosione, natomiast od spodu bardzo gęsto. Ogonek liściowy jest pokryty lepkim, ciemnoczerwonym kutnerem (jest gęstszy niż u orzecha włoskiego)[5].
Kwiaty
Kwiaty zebrane są w kwiatostany zwane kotkami. Kwiatostany żeńskie wyprostowane i składają się z 12-20 kwiatów. Kwiaty posiadają czerwone piórka o długości około 1 cm[5].
Owoce
Owocami są pestkowce, zebrane na długich szypułkach. Zielona okrywa owocu pokryta jest lepkimi włoskami. Zdrewniała owocnia jest zaostrzona z jednej strony[5].

Zmienność

edytuj
  • var. ailantifolia – występuje na Sachalinie i w Japonii, w której także jest uprawiana[3]
  • var. cordiformisodmiana uprawna spotykana tylko w Japonii i hodowana dla owoców. Nie jest spotykana w naturze. Łupina jest cienka i u nasady ma sercowaty kształt[5]

Przypisy

edytuj
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-08] (ang.).
  3. a b c Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2011-01-17].
  4. Search results — The Plant List. [dostęp 2011-01-25].
  5. a b c d e f g Johnson O., More D.: Drzewa. Warszawa: Multico, 2009, s. 180. ISBN 978-83-7073-643-9.