Oslofjorden
Oslofjorden – najdłuższa zatoka w południowo-wschodniej Norwegii, otwierająca się do cieśniny Skagerrak.
Mapa Oslofjorden | |
Państwo | |
---|---|
Wymiary |
ok. 100 × 30 km |
Głębokość • maksymalna |
|
Miejscowości nadbrzeżne | |
Położenie na mapie Norwegii | |
59°21′N 10°35′E/59,350000 10,583333 |
Wcina się na długość około 100 km w głąb Półwyspu Skandynawskiego. Na jego zakończeniu znajduje się aglomeracja Oslo. Najbliższe okolice Oslofjorden zamieszkane są przez około 2 miliony ludzi. Wbrew nazwie zatoka nie jest w sensie geologicznym fiordem (w języku norweskim słowo „fjord” ma szersze znaczenie). Szerokość u ujścia 15-30 km, głębokość do 354 m.
Obrona zatoki w roku 1940 miała kluczowe znaczenie dla losów niemieckiej inwazji na Norwegię — pozwoliła ewakuować władze państwowe, czyniąc w konsekwencji przyszły rząd V. Quislinga nielegalnym i pozwalając oficjalnie uczestniczyć Norwegii w wojnie po stronie zwycięskich aliantów.
Z Oslofjorden związany był Edvard Munch i jest on widoczny na wielu jego pracach, między innymi na „Krzyku”.
Nazwa
edytujW czasach nordyckich zatoka nosiła nazwę Fold lub Foldin, co oznaczało „płaski”[1]. Od nazwy tej pochodzą również określenia sąsiadujących ziem, takich jak Vestfold (na zachód od Fold), Østfold (na wschód od Fold) oraz Follo (Fold + lo, oznaczające „łąkę nad wodą”)[2].
W późniejszych czasach zatoka nosiła również nazwę Christianiafjorden, od nazwy „Christiania”, którą nosiło Oslo w latach 1624 – 1925[3].
Galeria
edytuj-
Zabudowania na wysepce w Oslofjorden
-
Wschód słońca
Przypisy
edytuj- ↑ Geir Thorsnæs , Oslofjorden [online], Store norske leksikon, 5 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-16] (norw.).
- ↑ Geir Thorsnæs , Fold [online], Store norske leksikon, 23 sierpnia 2023 [dostęp 2023-12-16] (norw.).
- ↑ M.B. Synge , A Study Guide for "A Book of Discovery" [online], s. 123 .