Otepää
Otepää – miasto w gminie Otepää w prowincji Valga, w południowej części Estonii. W mieście żyje około 2000 osób. Otepää znane jest głównie z organizacji zawodów Pucharu Świata w narciarstwie i snowboardzie; często nazywane jest zimową stolicą Estonii (tak jak Zakopane w Polsce). W mieście ma siedzibę klub sportowy Otepää Spordiklubi[1].
 Kościół w Otepää | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Prowincja | |||||
| Gmina | |||||
| Data założenia |
1116 r. | ||||
| Prawa miejskie |
1938 r. | ||||
| Powierzchnia |
217,4 km² | ||||
| Populacja (2009) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Kod pocztowy |
67404 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
G | ||||
Położenie na mapie Estonii  | |||||
 58°03′N 26°30′E/58,050000 26,500000
| |||||
| Strona internetowa | |||||
W średniowieczu istniał tu staroestoński gród, pod nazwą Niedźwiedzia Głowa wzmiankowany po raz pierwszy w 1116 roku w nowogrodzkim latopisie, wspominającym atak nań ruskich wojsk w dniu 10 marca[2].
W mieście jest zabytkowy kościół, początkami sięgający XIII w., w swej obecnej neogotyckiej postaci od lat 1889–1890. W latach 1872–1880 pastorem w Otepää był Jakob Hurt (1839–1907), jeden z czołowych działaczy estońskiego odrodzenia narodowego[3].
W 1884 r. dokonano w Otepää poświęcenia niebiesko-czarno-białego sztandaru estońskich studentów z Tartu (obecnej flagi Estonii)[4].
W mieście rozwinął się przemysł mleczarski, lekki oraz odzieżowy[5].
Zmiany populacji
edytujMiasta partnerskie
edytuj
Przypisy
edytuj- ↑ Spordiklubid - Otepää Vald [online], www.otepaa.ee [dostęp 2019-06-27].
- ↑ Otepää celebrating 900th anniversary of first historical written mention of fortress.
- ↑ Otepää ajalugu - Otepää Vald [online], www.otepaa.ee [dostęp 2019-06-27].
- ↑ Symbole narodowe Estonii [online], Eesti.pl, 24 grudnia 2005 [dostęp 2019-06-27] (pol.).
- ↑ Otepää, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-09-08].
Bibliografia
edytuj- Jarosław Swajdo i inni, Litwa, Łotwa, Estonia i obwód kaliningradzki, Bielsko-Biała: Pascal, 2002, s. 352–354, ISBN 83-7304-055-2, OCLC 68659093.