Owsica pstra (Helictotrichon versicolor (Vill.) Schult. & Schult.f., właśc. Helictochloa versicolor (Vill.) Romero Zarco[3]) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych. Występuje w Europie i Turcji[4]. W Polsce rośnie tylko w Tatrach[5].

Owsica pstra
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

wiechlinowate

Rodzaj

owsica

Gatunek

owsica pstra

Nazwa systematyczna
Helictotrichon versicolor (Vill.) Schult. & Schult.f.
Mant. 3(Add. 1): 526 1827
Synonimy
  • Avena scheuchzeri All.
  • Avenastrum versicolor (Vill.) Fritsch
  • Avenochloa versicolor (Vill.) Holub
  • Avenula versicolor (Vill.) M.Laínz

Morfologia edytuj

Łodyga
Delikatne źdźbło do 30 cm wysokości.
Liście
Sinawe, sztywne, płaskie, na szczycie kapturkowate, tylko na brzegu szorstkie i z białą obwódką. Pochwy liściowe obłe.
Kwiaty
Zebrane w 4-5-kwiatowe kłoski, te z kolei zebrane w jajowatą wiechę długości 4-6 cm. Plewy fiołkowe, w dolnej części zielone, brązowe na brzegu. Plewka dolna brązowa, żółta na brzegu, z ciemną ością, w dole taśmowato spłaszczoną i skręconą[6].
Owoce
Ziarniaki.

Biologia i ekologia edytuj

Bylina, hemikryptofit, oreofit. Rośnie w wysokogórskich murawach acydofilnych. Kwitnie w lipcu i sierpniu. Gatunek charakterystyczny klasy Juncetea trifidi oraz zespołu Oreochloo distichae-Juncetum trifidi[7].

Zobacz też edytuj

Rośliny tatrzańskie

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2014-01-26] (ang.).
  3. Kadereit J. W., Albach D. C., Ehrendorfer F., Galbany-Casals M. i inni. Which changes are needed to render all genera of the German flora monophyletic?. „Willdenowia”. 46, s. 39 – 91, 2016. DOI: 10.3372/wi.46.46105. 
  4. Helictotrichon versicolor na eMonocot [dostęp 2014-01-26].
  5. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając (red.) i inni, Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.
  6. Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
  7. Władysław Matuszkiewicz, Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059.