Pępóweczka biaława

Pępóweczka biaława (Cantharellopsis prescotii (Weinm.) Kuyper) – gatunek grzybów z rzędu szczeciniakowców (Hymenochaetales). Jest jedynym gatunkiem rodzaju Cantharellopsis[1].

Pępóweczka biaława
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

szczeciniakowce

Rodzina

Incertae sedis

Rodzaj

Cantharellopsis

Gatunek

pępóweczka biaława

Nazwa systematyczna
Cantharellopsis prescotii (Weinm.) Kuyper
La Famiglia delle Tricholomataceae, Atti del Convegno Internazionale del 10-15 Settembre 1984, Borgo Val di Taro, Italy (Borgo Val di Taro) 6: 99 (1986)

Systematyka

edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Incertae sedis, Hymenochaetales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy opisał go w 1832 r. Johann Anton Weinmann nadając mu nazwę Cantharellus prescottii. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1885 r. Thomas Wilhelmus Kuyper[1].

Synonimy:

  • Cantharellus prescotii Weinm. 1832
  • Gerronema prescotii (Weinm.) Redhead 1984[2].

Polską nazwę dla naukowej nazwy Gerronema prescottii zaproponował w 2003 r. Władysław Wojewoda[3]. Jest niespójna z aktualną nazwą naukową[1].

Morfologia

edytuj
Kapelusz

Średnica 0,4–4 cm, początkowo lekko wypukły, potem rozpłaszczony, na koniec często z głęboko zagłębionym środkiem, niehigrofaniczny. Powierzchnia gładka, jedwabiście włókienkowata, na środku złotobrązowa, oprószona ku brzegowi. Brzeg białawy, podwinięty, falisty, giętki, gładki, oprószony[4].

Hymenofor

Blaszkowy, blaszki silnie zbiegające na trzon, wąskie, smukłe często rozwidlone lub z międzyblaszkami, bardzo gęste, białe do żółtawo-gliniastych[4].

Trzon

Wysokość1,9-4(6) cm, grubość 0,5-3(4) mm, równo zwężający się ku podstawie, pełny. Powierzchnia początkowo oprószona, potem naga, matowa, biała[4].

Miąższ

Dość gęsty, miękki, biały o słabym zapachu i smaku[4].

Cechy mikroskopowe

Podstawki z 4 sterygmami, krótkie. Zarodniki białe do kremowych, jajowate, elipsoidalne do łezkowatych, gładkie, szkliste, nieamyloidalne, 4,5–6(6,5) x 2,5–4 µm. Cystyd w hymenium brak. Strzępki w tramie splątane, bez sprzążek, strzępki w skórce nieinkrustowane[4].

Występowanie i siedlisko

edytuj

Występuje na półkuli północnej. Najwięcej stanowisk podano w Europie[5]. W Polsce podano do 2003 r. podano tylko 2 stanowiska. Według W. Wojewody jest gatunkiem rzadkim[3].

Naziemny grzyb saprotroficzny rosnący wśród traw na pastwiskach, polanach i łąkach[3].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Index Fungorum [online] [dostęp 2022-12-13] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2022-02-12] (ang.).
  3. a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d e Cantharellopsis prescotii / Fausse chanterelle de Prescot [online], Mykoquébec.org [dostęp 2022-12-14].
  5. Występowanie Cantharellopsis prescottii na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2022-12-13] (ang.).