Płonnik cienki

Płonnik cienki
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	mchy
Klasa	płonniki
Rząd	płonnikowce
Rodzina	płonnikowate
Rodzaj	płonnik
Gatunek	płonnik cienki
	Nazwa systematyczna
	Polytrichum strictum Brid.; J. Bot. (Schrader) 1800(1): 286 1801
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Płonnik cienki, p. właściwy (Polytrichum strictum Brid.) – gatunek mchu z rodziny płonnikowatych. Występuje w Eurazji, Ameryce Północnej i Południowej. W Polsce jest rozpowszechniony na obszarze całego kraju w odpowiednich dla siebie siedliskach.

Morfologia edytuj

Pokrój: Mech tworzący darnie, początkowo ciemnozielone do zielononiebieskich, z czasem brunatniejące.
Budowa gametofitu: Łodyżka wzniesiona, sztywna, o wysokości dochodzącej do 30 cm, spodem biaława, pokryta jasnymi chwytnikami. Listki pochwiaste, lancetowate, długości di 6 mm, o żółtawej pochwiastej nasadce, ostro, brunatnie zakończone, w stanie suchym przylegające do łodyżki.
Budowa sporofitu: Puszka zarodni sześcienna, długości ok. 6 mm, prosta lub skierowana w bok, czerwonożółta, zakończona orzęsionym czepkiem. Włoski czepka żółtobrązowe. Seta długości 6-10. Zarodniki żółte, gładkie.

Ulistnienie
Puszki zarodni na setach

Biologia i ekologia edytuj

Rozwój: Zarodnikowanie w Polsce odbywa się w czerwcu i lipcu.
Siedlisko: Występuje na torfowiskach wysokich i przejściowych, szczególnie o leśnym charakterze, głównie w borach bagiennych.
Fitosocjologia: W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Sphagnetalia magellanici^[4].

Zagrożenia i ochrona edytuj

Od 2001 r. gatunek objęty jest w Polsce częściową ochroną gatunkową, status ochronny został utrzymany w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin^[5].

Przypisy edytuj

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
↑ B.B. Goffinet B.B., W.R.W.R. Buck W.R.W.R., Classification of the Bryophyta, University of Connecticut, 2008– [dostęp 2017-02-15] (ang.).
↑ Polytrichum strictum Menzies ex Brid.. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2017-02-13]. (ang.).
↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
↑ Dz.U. z 2014 r. poz. 1409 – Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin

Bibliografia edytuj

Stanisław Kłosowski, Grzogorz Kłosowski: Rośliny wodne i bagienne. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2006. ISBN 978-83-7073-248-6.
Bronisław Szafran: Musci-Mchy. Warszawa: PWN, 1963, seria: Flora Słodkowodna Polski.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).

[goffinet-2] B.B. Goffinet B.B., W.R.W.R. Buck W.R.W.R., Classification of the Bryophyta, University of Connecticut, 2008– [dostęp 2017-02-15] (ang.).

[tpl-3] Polytrichum strictum Menzies ex Brid.. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2017-02-13]. (ang.).

[Matuszkiewicz-4] Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

[rozp2014-5] Dz.U. z 2014 r. poz. 1409 – Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]