PBAN
kopolimer
Poli(butadien-co-kwas akrylowy-co-akrylonitryl) (PBAN) – statystyczny kopolimer (terpolimer) butadienu, kwasu akrylowego i akrylonitrylu. Został otrzymany w 1954 roku przez Thiokol i stosowany jako składnik paliw rakietowych (np. TP-H-1011). Posada lepsze właściwości mechaniczne od innego kopolimeru butadienu i kwasu akrylowego, PBAA – poli(butadien-co-kwas akrylowy)[1].
| |||||||||
| |||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||
| Monomery | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Przypisy edytuj
- ↑ How Ghee Ang, Sreekumar Pisharath: Energetic Polymers. John Wiley & Sons, 2012, s. 3. ISBN 978-3-527-33155-0.