Pacyfizm

przeciwdziałanie wojnie i przemocy

Pacyfizm (łac. pac- od pax dpn. pacis „pokój” oraz -ficus od facere „czynić”[1]) – ruch społeczno-polityczny dążący do pokoju, potępiający wojny, a także przygotowania do nich. Pacyfiści domagają się ustanowienia trwałego pokoju między narodami oraz chcą, aby wszelkie konflikty rozwiązywane były zgodnie z literą prawa międzynarodowego bez uciekania się do użycia sił zbrojnych. Pacyfizm można podzielić na różne nurty: część z nich wyraża aprobatę wobec niektórych wojen (np. wojny obronnej), inne natomiast charakteryzują się jednolitym stosunkiem do każdej wojny, niezależnie od jej przyczyny[2].

Pacyfa – symbol pacyfizmu

W okresie PRL ruch hippisowski przyczynił się do popularyzacji idei pacyfistycznej na terytorium Polski[3]. Hippisi propagowali palenie książeczek wojskowych, odmawiali stawienia się w jednostkach wojskowych i uprawiali inne formy biernego oporu. Nieodłącznym symbolem pacyfistów tych czasów stała się pacyfa.

Pacyfizm jest związany z szerokim spektrum poglądów politycznych, występując w licznych odmianach w różnych krajach[2].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Władysław Kopaliński: Pacyfik; pacyfikał; pacyfikacja; pacyfizm. [w:] Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [on-line]. slownik-online.pl. [dostęp 2016-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-02)].
  2. a b Roman Tokarczyk: Współczesne doktryny polityczne. Wolters Kluwer, 2010, s. 453. ISBN 978-83-264-2240-9.
  3. Wojciech Modzelewski: Pacyfizm w Polsce. Instytut Studiów Politycznych PAN, 1996, s. 12. ISBN 978-83-86759-21-7.

Linki zewnętrzne edytuj