Palladius (syn Petroniusza Maksymusa)
Palladiusz – syn cesarza rzymskiego Petroniusza Maksymusa, podniesiony przez ojca do godności Cezara[1].
Żoną Palladiusza w 455 została Eudokia, córka cesarza rzymskiego Walentyniana III, która była już oficjalnie zaręczona z Hunerykiem, synem Genzeryka, króla Wandalów. Decyzję o małżeństwie podjął ojciec Palladiusza Pertoniusz Maksymus, który przejął władzę w cesarstwie po zamordowanym 16 marca 455 Walentynianie III i między innymi w ten sposób, przez związanie się z dynastią teodozjańską, chciał wzmocnić swoją pozycję w państwie. Odniosło to przeciwny skutek, bo zerwane w ten sposób zaręczyny stały się powodem do interwencji Wandalów w Italii i splądrowania Rzymu w czerwcu 455[2][3][4][1].
Prawdopodobnie stracił życie w tym samym czasie co jego ojciec, którego tłum ukamienował w Rzymie 31 maja 455[5][1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Pawlak 2010 ↓, s. 53.
- ↑ Krawczuk 1991 ↓, s. 528.
- ↑ Strzelczyk 1992 ↓, s. 137, 140.
- ↑ Cameron, Ward-Perkins i Whitby 2000 ↓, s. 11–12, 21.
- ↑ Krawczuk 1991 ↓, s. 530.
Bibliografia edytuj
- Averil Cameron, Bryan Ward-Perkins, Michael Whitby: The Cambridge Ancient History. Cambridge University Press, 2000. ISBN 978-0-521-32591-2. (ang.).
- Aleksander Krawczuk: Poczet cesarzy rzymskich. Dominat. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo „Iskry”, 1991. ISBN 83-207-1099-5.
- Marcin Pawlak: Rzymski Zachód w latach 395–493. W: Świat rzymski w V wieku. Praca zbiorowa pod redakcją Rafała Kosińskiego i Kamilli Twardowskiej. Kraków: Towarzystwo Wydawnicze "Historia Iagellonica", 2010. ISBN 978-83-62261-16-1.
- Jerzy Strzelczyk: Wandalowie i ich afrykańskie państwo. Państwowy Instytut Wydawniczy, 1992. ISBN 83-06-02205-X.