Parafia św. Wojciecha w Rozłazinie
Parafia pw. Świętego Wojciecha w Rozłazinie – parafia rzymskokatolicka należąca do diecezji pelplińskiej, do dekanatu lęborskiego.
 kościół parafialny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
Długa 27, |
| Data powołania |
28 listopada 1864 r. (ponownie erygowana) |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diecezja | |
| Dekanat | |
| Filie |
-- Kościół pw. Stanisław ze Szczepanowa |
| Nadzór |
diecezja |
| Proboszcz |
ks. dr Sławomir Kozioł |
| Wezwanie | |
| Wspomnienie liturgiczne |
23 kwietnia, ipsa die |
Położenie na mapie gminy Łęczyce  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wejherowskiego  | |
 54°31′50″N 17°54′47″E/54,530556 17,913056
| |
| Strona internetowa | |
Historia
edytujPierwszy kościół oraz parafia na tym terenie powstała pod koniec XIV w. i podlegała proboszczowi z Lęborka. Zaś od początku XV w. funkcjonowała tu samodzielna parafia z własnym plebanem. W latach 1614 – 1641 miejscowy kościół parafialny przejęli protestanci, później odzyskali katolicy. Wtedy też został ufundowany przez biskupa Madalińskiego na miejsce starego zniszczonego, nowy kościół parafialny. Pomiędzy 1749, a 1864 rokiem Rozłaziński kościół był filią parafii św. Jakuba Apostoła w Lęborku. Obecny kościół parafialny w Rozłazinie wzniesiono w latach 1840 – 1841. Parafię erygował (ponownie) 28 listopada 1864 r. ks. biskup Jan Nepomucen Marwicz.
Obecny kościół w Dzięcielcu został wybudowany w latach 1842 – 1845 przez protestantów i podlegał pod ówczesny zbór. Po 1945 roku kościół przejęli katolicy i 8 maja 1949 roku został poświęcony na kościół filialny pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika parafii w Rozłazinie.
Kościół pomnik powstał na miejscu baraku, w którym przetrzymywano w trakcie ewakuacji więźniów obozu koncentracyjnego Stutthof. Kościół filialny w Nawczu pw. błogosławionych: ks. bpa Michała Kozala, ks. Wincentego Stefana Frelichowskiego, ks.abpa Antoniego Juliana Nowowiejskiego i 107 męczenników z okresu II wojny światowej został poświęcony 1 września 1994 roku przez ks. biskupa Jana Bernarda Szlagę.
Obecny kościół pw. św. Brata Alberta Chmielowskiego powstał pierwotnie bez zgody ówczesnych władz państwowych w dwa i pół miesiąca. Wmurowanie kamienia węgielnego i poświęcenie istniejącego już kościoła dokonał ks. biskup Ignacy Jeż w dniu 13 czerwca 1988 roku.
Kościół w Bożympolu Wielkim do lipca 1977 roku
edytujPo drugiej wojnie stary istniejący ewangelicki kościół został przejęty przez katolików i poświęcony na kościół filialny parafii Rozłazino pw. św. Piotra Apostoła. W 1977 roku drugiego lipca dekretem ks. biskupa Ignacego Jeża wydzielono z parafii Rozłazino i utworzono parafię Bożepole Wielkie pw. św. Piotra Apostoła.
- Ks. Block Wojciech 1865 – 1884
- Ks. Dietrich Ludwik 1884 – 1900
- Ks. Kistowski Albin 1901 – 1915
- Ks. Węsierski Oskar 1915 – 1926
- Ks. Kobyliński Leon 1927 – 1932
- Ks. Paulus Aleks 1932 – 1937
- Ks. Senskie Paweł 1937 – 1940
- Ks. Lenz Juliusz 1940 – 1946
- Ks. Ćwiękowski Henryk 1946 – 1947
- Ks. Fuglewicz Michał 1947 – 1948
- Ks. Żywiński Władysław 1948 – 1949
- Ks. Łaszyński Czesław 1949 – 1971
- Ks. Białas Engelbert 1971 – 1980
- Ks. Szymański Włodzimierz 1980 – 1986
- Ks. Malinowski Bernard 1986 – 1987
- Ks. Palmowski Władysław 1987 – 2003
- Ks. Kozioł Sławomir 2003 – nadal
Miejscowości parafii Rozłazino
edytujLista miejscowości, których katoliccy mieszkańcy podlegali lub nadal podlegają pod parafię w Rozłazinie 1865 – 2000 r.[1][2]
- Borówko
- Bożepole Małe – do 1977 r. przeniesiono do innej parafii.
- Bożepole Wielkie – do 1977 r. przeniesiono do innej parafii.
- Chmieleniec – do 1977 r. przeniesiono do innej parafii.
- Dziechno
- Dzięcielec
- Godętowo – w drugiej połowie XX wieku przeniesiono do innej parafii.
- Jeżewo
- Karczemka Rozłaska
- Kętrzyno – do 1923 r. przeniesiono do innej parafii (po I wojnie miejscowość po polskiej stronie granicy)[3].
- Łówcz Górny
- Nawcz
- Nowe Rozłazino
- Okalice – obecnie w innej parafii.
- Osiek
- Paraszyno
- Popowo
- Porzecze
- Redystowo
- Rozłazino
- Węgornia – w drugiej połowie XX wieku przeniesiono do innej parafii.
- Wielistowo – do 1977 r. przeniesiono do innej parafii.
Bibliografia
edytuj- Ks. W. Palmowski, Dzieje parafii Rozłazino, Kraków 2000, ISBN 83-7216-101-1
Linki zewnętrzne
edytuj- Parafia na stronach diecezji pelplińskiej. diecezja-pelplin.pl. [dostęp 2024-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-31)].
Przypisy
edytuj- ↑ wejherowo.machura.slupsk.pl. Pomniki i tablice upamiętniające żołnierzy poległych w latach 1807-1945 z terenu Pomorza Środkowego, Rozłazino/Roslasin.
- ↑ Ks. W. Palmowski, Dzieje parafii Rozłazino, Kraków 2000, s. 13 "Mapa parafii"
- ↑ Kętrzyno. [dostęp 2013-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-01)].