Wikipedia

Park Narodowy Glacier (USA)

park narodowy w stanie Montana w Stanach Zjednoczonych

Park Narodowy Glacier (ang. Glacier National Park) – park narodowy położony w północno-zachodniej części stanu Montana w Stanach Zjednoczonych, przy granicy z Kanadą. Utworzony w 1910 roku park zajmuje powierzchnię 4102 km² i obejmuje swoim zasięgiem dwa pasma górskie w obrębie Gór Skalistych. Na jego obszarze znajduje się kilka dużych – o długości 8–10 km – i kilkaset małych jezior polodowcowych, oraz żyje ponad 1000 gatunków roślin i setki gatunków zwierząt. Znajduje się w nim również kilkadziesiąt lodowców, od których wywodzi się nazwa parku. W porze letniej występują liczne wodospady i kaskady utworzone z bardziej obfitych wód roztopowych. Park zarządzany jest przez agencję federalną National Park Service, jest otwarty przez cały rok i odwiedzany przez około 2 miliony turystów rocznie.

Park Narodowy Glacier
Glacier National Park
Ilustracja
Widok w kierunku zachodnim znad jeziora St. Mary Lake.
park narodowy
Państwo

 Stany Zjednoczone

Stan

 Montana

Położenie

Góry Skaliste

Siedziba

West Glacier, Montana

Data utworzenia

1910

Powierzchnia

4102 km²

Odwiedzający

2 190 374 (2013)[1]

Plan Park Narodowy Glacier
Położenie na mapie Montany
Mapa konturowa Montany, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Park Narodowy Glacier”
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Park Narodowy Glacier”
Ziemia48°45′35,32″N 113°47′07,44″W/48,759810 -113,785400
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Na północy Park Narodowy Glacier graniczy z Parkiem Narodowym Waterton Lakes położonym w Kanadzie. Łącznie oba parki, powołane do życia w obliczu zagrożenia środowiska przyrodniczego w II połowie XIX wieku przez poszukiwaczy złota, ropy naftowej i innych bogactw naturalnych, tworzą ustanowiony w 1932 roku Międzynarodowy Park Pokoju Waterton-Glacier. W 1976 roku został on uznany za rezerwat biosfery UNESCO, a w 1995 roku wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Lodowce edytuj

Przeprowadzone w połowie XX wieku badania map i zdjęć pozwoliły ustalić, że sto lat wcześniej na terenie parku znajdowało się 150 lodowców. Większość z nich uległa znacznemu zmniejszeniu lub zupełnie zniknęła. Przedstawione poniżej zdjęcia lodowca Grinnell wykonane z podobnego miejsca na przestrzeni kilku dekad ilustrują te zmiany. W 2005 roku na terenie parku pozostało 27 lodowców. Przeprowadzone symulacje sugerują, że lodowce mogą całkowicie zniknąć z terenu parku do roku 2030[2].

       
1938 1981 1998 2005

Jeziora edytuj

Na terenie parku jako efekt działalności ustępujących lodowców powstało wiele jezior. Sumaryczna liczba jezior podawana przez National Park Service wynosi ponad 700, jednak tylko 131 z nich ma swoje własne nazwy[3]. Największym jeziorem jest Lake McDonald, leżące w zachodniej części parku, którego długość wynosi około 16 km[3]. Kolejnymi znaczącymi są St. Mary Lake, Swiftcurrent Lake, Bowman Lake, Kintla Lake oraz Two Medicine Lake[4].

Fauna i flora edytuj

Na terenie parku zidentyfikowano 1132 gatunki roślin. Dominują lasy iglaste. Ze względów klimatycznych, granica drzew we wschodniej części parku jest niemal 250 metrów niżej niż w części zachodniej.

Na terenie parku ostoję znajdują liczne gatunki zwierząt. Udokumentowano tu 67 gatunków ssaków, między innymi niedźwiedzie grizzly, wilki i kozły śnieżne, które są symbolem parku[5]. Odnotowano również 260 gatunków ptaków. Ze względu na surowy klimat płazy i gady spotyka się wyjątkowo rzadko. Do tej pory zidentyfikowano trzy gatunki gadów i sześć gatunków płazów. W wodach parku żyją 23 gatunki ryb.

Szczyty w parku edytuj

Najwyższym szczytem w parku jest Mount Cleveland, osiągający wysokość 3190 m n.p.m. Ponadto w parku jest jeszcze 9 szczytów o wysokości co najmniej 3000 m n.p.m., ponad 100 szczytów wznosi się na wysokość co najmniej 8000 stóp (2438 m)[6] [7]. Góry w parku należą do jednego z trzech łańcuchów górskich. Największym z nich jest Lewis Range, leżący zarówno na terenie Stanów Zjednoczonych jak i w Kanadzie[8]. Po zachodniej stronie parku jest leżący całkowicie w USA Livingston Range[9]. Natomiast na północy parku jest niewielki fragment łańcucha Clark Range, który w 96% leży już w Kanadzie[10].

Najwyższe szczyty[7] edytuj

  1. Mount Cleveland 3190 m n.p.m. (Lewis Range)
  2. Mount Stimson 3091 m n.p.m. (Lewis Range)
  3. Kintla Peak 3079 m n.p.m. (Livingston Range)
  4. Mount Jackson 3064 m n.p.m.
  5. Mount Siyeh 3052 m n.p.m.
  6. Mount Merritt 3049 m n.p.m.
  7. Kinnerly Peak 3031 m n.p.m.
  8. Rainbow Peak 3015 m n.p.m.
  9. Mount Carter 3000 m n.p.m.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Sprawozdania roczne - podsumowanie liczby odwiedzających. National Park Service. [dostęp 2014-08-24]. (ang.).
  2. ↑ Glacier Monitoring Research United States Geological Survey (ang.)
  3. ↑ a b Lakes and Ponds. National Park Service. [dostęp 2019-10-06]. (ang.).
  4. ↑ The Lakes in Glacier National Park. Big Sky Fishing. [dostęp 2019-10-06]. (ang.).
  5. ↑ Mammal Checklist National Park Service (ang.)
  6. ↑ NatureNatural Features & Ecosystems - Mountains. National Park Service, Glacier National Park. [dostęp 2019-10-08]. (ang.).
  7. ↑ a b Glacier National Park Ranges. Peakbagger. [dostęp 2019-10-08]. (ang.).
  8. ↑ Lewis Range. Peakbagger. [dostęp 2019-10-21]. (ang.).
  9. ↑ Livingston Range. Peakbagger. [dostęp 2019-10-21]. (ang.).
  10. ↑ Clark Range. Peakbagger. [dostęp 2019-10-21]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Park_Narodowy_Glacier_(USA)&oldid=72859568”