Max Paul Eugen Bekker[1] (ur. 11 września 1882 w Berlinie, zm. 7 marca 1937 w Nowym Jorku[1][2]) – niemiecki pisarz, krytyk muzyczny.

Paul Bekker
Ilustracja
Imię i nazwisko

Max Paul Eugen Bekker

Data i miejsce urodzenia

11 września 1882
Berlin

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

7 marca 1937
Nowy Jork

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

krytyk muzyczny

Życiorys edytuj

Uczył się gry na skrzypcach u Fabiana Rehfelda, na fortepianie u Alfreda Sormanna oraz teorii muzyki u Benno Horwitza[1][2]. Początkowo występował jako skrzypek z orkiestrą Berliner Philharmoniker[1][2], działał też jako dyrygent w Aschaffenburgu i Görlitz[2]. Pisał krytyki muzyczne do „Berliner Neueste Nachrichten” (1906–1909), „Berliner Allgemeine Zeitung” (1909–1911) i „Frankfurter Zeitung” (1911–1925)[1][2]. W 1925 roku otrzymał posadę intendenta teatru miejskiego w Kassel, a od 1927 roku pracował na analogicznym stanowisku w Wiesbaden[1][2]. Po objęciu władzy w Niemczech przez nazistów opuścił kraj, w 1934 roku osiadł w Stanach Zjednoczonych[1][2].

W swoich pracach historię muzyki pojmował nie jako rozwój, lecz zmianę zasad formalnych i zjawisk dźwiękowych[2]. Sformułował tezę o socjologicznych uwarunkowaniach twórczości muzycznej[2]. Propagował twórczość Paula Hindemitha, Gustava Mahlera, Arnolda Schönberga i Ernsta Křenka[2]. Polemizował z Hansem Pfitznerem[1]. Napisał biografie Oskara Frieda (1907) i Jacques’a Offenbacha (1909)[1].

Prace edytuj

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

  • Das Musikdrama der Gegenwart (1909)
  • Beethoven (1911)
  • Das deutsche Musikleben, Versuch einer soziologischen Musikbetrachtung (1916)
  • Die Sinfonie von Beethoven bis Mahler (1918)
  • Franz Schreker (1919)
  • Kunst und Revolution (1919)
  • Die Weltgeltung der deutschen Musik (1920)
  • Die Sinfonien G. Mahlers (1921)
  • Richard Wagner (1924)
  • Von den Naturreichen des Klanges (1924)
  • Musikgeschichte als Geschichte der musikalischen Formwandlungen (1926)
  • Das Operntheater (1930)
  • Briefe an zeitgenössische Musiker (1932)
  • Wandlungen der Oper (1934)
  • The Story of the Orchestra (1936)

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 275. ISBN 0-02-865526-5.
  2. a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 253. ISBN 83-224-0113-2.