Pawieł Bure
Pawieł Władimirowicz Bure (ros. Павел Владимирович Буре; ur. 31 marca 1971 w Moskwie[1]) – rosyjski hokeista, reprezentant ZSRR i Rosji, dwukrotny olimpijczyk.
 Pawieł Bure w barwach Vancouver Canucks (1997) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
178 cm |
| Pozycja |
napastnik (prawoskrzydłowy) |
| Uchwyt |
lewy |
| Draft |
NHL 1989, numer: 113 (6 runda) |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życie rodzinne edytuj
Jego dziadek Walerij uprawiał piłkę wodną i był olimpijczykiem w barwach ZSRR. Ojciec, Władimir był pływakiem, medalistą mistrzostw Europy, świata i igrzysk olimpijskich, reprezentował Związek Radziecki na trzech kolejnych olimpiadach (1968, 1972, 1976), zdobywając 4 medale. Jego młodszy o trzy lata brat, Walerij, również był hokeistą, także występował w NHL i był reprezentantem Rosji. Bracia występowali wspólnie krótkotrwale w CSKA w 1990 i 10 lat później w barwach Florida Panthers oraz w reprezentacji Rosji.
Bure był związany rosyjską tenisistką Anną Kurnikową (wcześniej jej partnerem był inny hokeista, Siergiej Fiodorow). 10 października 2009 poślubił rosyjską modelkę, wówczas 23-letnią Alinę Chasanową[2][3][4].
Kariera edytuj
CSKA Moskwa (1987-1991)
Vancouver Canucks (1991-1998)
Spartak Moskwa (1994)
Landshut Cannibals (1994)
Florida Panthers (1998-2002)- New York Rangers (2002-2003)
Rozpoczął karierę hokeisty w wieku 16 lat. Wychowanek CSKA Moskwa. W drafcie NHL z 1989 został wybrany przez Vancouver Canucks. Po upadku ZSRR wyjechał do Kanady (tak samo postąpił jego brat) i od 1991 grał w klubie z Vancouver w lidze przez siedem sezonów NHL. Następnie rozegrał cztery kolejne we Florida Panthers (tam grał w drużynie z bratem, Walerijem) oraz dwa ostatnie w New York Rangers. Ostatni mecz rozegrał 15 marca 2003. W związku z doskwierającą kontuzją kolana, 1 listopada 2005 oficjalnie zakończył karierę sportową[5]. W czasie występów w lidze NHL zyskał przydomek The Russian Rocket (pol. Rosyjska Rakieta) z uwagi na szybkość poruszania się podczas gry[6].
W wieku juniorskim oraz na początku seniorskiego do 1991 grał w barwach reprezentacji Związku Radzieckiego. Na przełomie XX i XXI wieku był reprezentantem Rosji. Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata w 1990, 1991 (ZSRR), 2000 oraz na zimowych igrzyskach olimpijskich 1998, 2002.
W trakcie kariery określany pseudonimem The Russian Rocket (Rosyjska Rakieta)[7].
Tuż po zakończeniu kariery w 2005 został menadżerem olimpijskiej reprezentacji Rosji w hokeju na lodzie z myślą o zimowych igrzyskach olimpijskich 2006, gdzie Rosja zajęła czwarte miejsce. W 2009 jego następcą został Władisław Trietjak.
Ponadto w ramach amatorskich rozgrywek hokejowych, powołanych przez prezydenta Władimira Putina i weteranów radzieckiego i rosyjskiego hokeja pod nazwą Nocna Hokejowa Liga działa w radzie dyrektorów jako kurator Konferencji Moskwa[8]. We wrześniu 2021 został wybrany do Rady IIHF[9].
Sukcesy edytuj
- Reprezentacyjne
Brązowy medal mistrzostw Europy juniorów do lat 18: 1988 z ZSRR
Złoty medal mistrzostw Europy juniorów do lat 18: 1989 z ZSRR- Złoty medal mistrzostw świata juniorów do lat 20: 1989 z ZSRR
Srebrny medal mistrzostw świata juniorów do lat 20: 1990, 1991 z ZSRR- Złoty medal mistrzostw świata: 1990 z ZSRR
- Brązowy medal mistrzostw świata: 1991 z ZSRR
Srebrny medal zimowych igrzysk olimpijskich: 1998
Brązowy medal zimowych igrzysk olimpijskich: 2002
- Klubowe
- Złoty medal mistrzostw ZSRR: 1988, 1989 z CSKA Moskwa
- Srebrny medal mistrzostw ZSRR: 1990 z CSKA Moskwa
Puchar ZSRR: 1988 z CSKA Moskwa- Puchar Europy: 1988, 1989, 1990 z CSKA Moskwa
- Puchar Spenglera: 1991 z CSKA Moskwa
- Mistrz dywizji NHL: 1992, 1993 z Vancouver Canucks
- Mistrz konferencji NHL: 1994 z Vancouver Canucks
- Clarence S. Campbell Bowl: 1994 z Vancouver Canucks
- Finalista Pucharu Stanleya: 1994 z Vancouver Canucks
- Indywidualne
- Mistrzostwa Europy juniorów do lat 18 w hokeju na lodzie 1988:
- Skład gwiazd turnieju[10]
- Mistrzostwa Europy juniorów do lat 18 w hokeju na lodzie 1989:
- Skład gwiazd turnieju[10]
- Najlepszy napastnik turnieju
- Mistrzostwa świata juniorów do lat 20 w 1989:
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców turnieju: 8 goli
- Skład gwiazd turnieju
- Najlepszy napastnik turnieju
- Liga radziecka 1988/1989:
- Mistrzostwa świata juniorów do lat 20 w 1991:
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców turnieju: 12 goli
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji minut kar turnieju
- Mistrzostwa świata w 1991:
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów: 8 asyst
- Liga radziecka 1990/1991:
- Nagroda Najlepsza Trójka dla tercetu najskuteczniejszych strzelców ligi (oraz Wiaczesław Bucajew i Walerij Kamienski) - łącznie 69 goli
- NHL (1991/1992):
- NHL (1992/1993):
- NHL (1993/1994):
- NHL All-Star Game
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców w sezonie zasadniczym: 60 goli
- Piąte miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w sezonie zasadniczym: 107 punktów
- Piąte miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w fazie play-off: 31 punktów
- Pierwszy skład gwiazd
- NHL (1996/1997):
- NHL All-Star Game
- NHL (1997/1998):
- NHL All-Star Game
- Hokej na lodzie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1998:
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców turnieju: 9 goli
- Najlepszy napastnik turnieju
- NHL (1999/2000):
- NHL All-Star Game, w tym Najbardziej Wartościowy Zawodnik (MVP) Meczu Gwiazd
- Maurice Richard Trophy – pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców w sezonie zasadniczym: 58 goli
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców goli zwycięskich w sezonie zasadniczym: 14 goli
- Drugi skład gwiazd
- NHL (1999/2000):
- NHL All-Star Game
- Maurice Richard Trophy – pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców w sezonie zasadniczym: 59 goli
- Drugi skład gwiazd
- Rekord
- NHL w liczbie strzelonych goli przez braci w sezonie 1999/2000: 58 (Pawieł) i 35 (Walerij)
- Wyróżnienia
- Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR w hokeju na lodzie: 1990
- Hockey Hall of Fame: 2012[11]
- Galeria Sławy IIHF: 2012[12]
- Jego numer 10 został zastrzeżony przez klub Vancouver Canucks: 2013[13][14]
- Rosyjska Galeria Hokejowej Sławy: 2014
Przypisy edytuj
- ↑ Biography, HHOF.com [dostęp 2018-09-27].
- ↑ Pavel Bure Throws Wedding Party in Moscow, english.pravda.ru [dostęp 2017-11-25] (ang.).
- ↑ Главная, www.rodgaz.ru [dostęp 2018-01-15] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-13].
- ↑ Свадьба Павла Буре и Алины Хасановой - фото со свадьбы Буре Павла 10.10.2009. - 10 Октября 2009 - СВАДЕБНЫЙ ОБРАЗ 2017: ФОТО ПЛАТЬЕВ, ПРИЧЕСОК, МАКИЯЖА
- ↑ Russian Rocket hangs up skates - Hockey - CBC, www.cbc.ca [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-30] (ang.).
- ↑ https://archive.ph/20121208135628/http://sportsillustrated.cnn.com/vault/article/magazine/MAG1004629/index.htm
- ↑ W późniejszym czasie białoruski zawodnik, Kanstancin Kalcou zyskał przydomek The Russian Rocket II.
- ↑ Руководство | Ночная Хоккейная Лига (НХЛ), nhliga.org [dostęp 2017-11-25].
- ↑ https://fhr.ru/news/item/82679/
- ↑ a b Championnats d'Europe juniors 1988 de hockey sur glace, www.passionhockey.com [dostęp 2018-02-11].
- ↑ NHL: Joe Sakic w cieniu lokautu przyjęty do Galerii Sław - WP SportoweFakty. [dostęp 2012-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-11)].
- ↑ IIHF class of 2012 honoured. iihf.com, 2012-05-20. [dostęp 2013-06-04]. (ang.).
- ↑ https://archive.ph/20130910201342/http://sportsillustrated.cnn.com/nhl/news/20130906/vancouver-canucks-pavel-bure-number-retired.ap/
- ↑ NHL: Canucks wycofają numer Pawła Bure - Sport
Bibliografia edytuj
- Pawieł Bure w bazie Eliteprospects.com (ang.)
- Pawieł Bure w bazie The Internet Hockey Database (ang.)
- Pawieł Bure – profil na stronie NHL
- Pawieł Bure – profil na stronie Legends of Hockey