Perussuomalaiset
Partia Finów lub Prawdziwi Finowie[3][4] (fiń. Perussuomalaiset, PS) – fińska partia polityczna o profilu narodowo-konserwatywnym, socjalnym i eurosceptycznym.
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Skrót |
PS |
Lider | |
Data założenia |
1995 |
Adres siedziby | |
Ideologia polityczna | |
Liczba członków |
ok. 11 tys. (2018)[2] |
Grupa w Parlamencie Europejskim |
|
Młodzieżówka |
Perussuomalaiset Nuoret |
Barwy | |
Strona internetowa |
HistoriaEdytuj
Ugrupowanie powstało w 1995 na bazie części Fińskiej Partii Wiejskiej. Pierwszym przewodniczącym został Raimo Vistbacka, dwa lata później zastąpił go Timo Soini. Partia zaczęła głosić hasła socjalne, opowiedziała się za wspieraniem produkcji państwowej i przeciwko cięciom w podatkach. Przeciwstawiała się przystąpieniu Finlandii do NATO, krytykowała także członkostwo w Unii Europejskiej[5].
Początkowo stronnictwo uzyskiwało poparcie w granicach 1–2%, wprowadzając 1 posła w 1999 i 3 w 2003. W wyborach w 2007 poparcie 4,1% pozwoliło wprowadzić Prawdziwym Finom 5 posłów do Eduskunty[6]. W 2009 PS startowała w wyborach do Parlamentu Europejskiego w bloku z Chrześcijańskimi Demokratami, lista uzyskała 9,8% głosów, co przyniosło liderowi partii mandat europosła.
Partia od 2000 wystawiała swojego kandydata w wyborach prezydenckich. Najwyższe poparcie uzyskiwali w 2012 Timo Soini (9,4% głosów[7]) oraz w 2018 Laura Huhtasaari (6,9% głosów[8]).
W 2011 Prawdziwi Finowie zajęli trzecie miejsce w wyborach do parlamentu krajowego (19% głosów i 39 mandatów), trzy lata później wprowadzili do Europarlamentu 2 przedstawicieli. W 2015 ugrupowanie utrzymało dotychczasową pozycję z wynikiem 17,6% i 38 mandatami[6]. Po tych wyborach partia po raz pierwszy weszła w skład rządu, dołączając do gabinetu Juhy Sipili, lider partii został wicepremierem i ministrem spraw zagranicznych[9]. Przez kilka lat partia należała do Sojuszu Europejskich Konserwatystów i Reformatorów.
W 2017 Timo Soini zrezygnował z ubiegania się o ponowny wybór na przewodniczącego partii[10]. W czerwcu nowym liderem został Jussi Halla-aho, pokonując ministra Sampa Terho[11]. Kilka dni po tym wyborze doszło do rozłamu w partii – dwudziestu deputowanych (w tym wszyscy ministrowie i przewodnicząca parlamentu) powołali frakcję poselską Nowa Alternatywa i następnie partię Błękitna Przyszłość, która pozostała członkiem koalicji rządzącej[12][13].
W wyborach w 2019 ugrupowanie otrzymało 17,5% głosów (drugie miejsce za socjaldemokratami) i 39 mandatów[14]. W tym samym roku partia utrzymała dwuosobową reprezentację w PE[15]. W sierpniu 2021 na czele ugrupowania stanęła Riikka Purra[16].
Wyniki wyborczeEdytuj
Wybory do EduskuntyEdytuj
Wybory | Głosy (tys.) | % | +/– | Mandaty | +/– |
---|---|---|---|---|---|
1999[17] | 26 | 1,0 | – | 1/200
|
+1 |
2003[18] | 44 | 1,6 | +0,6 | 2/200
|
+2 |
2007[19] | 112 | 4,1 | +2,5 | 5/200
|
+2 |
2011[20] | 560 | 19,1 | +15 | 39/200
|
+34 |
2015[21] | 524 | 17,7 | –1,4 | 38/200
|
–1 |
2019[22] | 539 | 17,5 | –0,2 | 39/200
|
+1 |
PrzypisyEdytuj
- ↑ Finland – Political parties (ang.). nsd.uib.no. [dostęp 2017-07-08].
- ↑ Perussuomalaiset ja vihreät kiinnostavat nyt eniten – jäsenmäärä noussut liki viidenneksen: „Halla-aho on hardcore-looginen” (fiń.). mtvuutiset.fi, 11 marca 2018. [dostęp 2019-06-18].
- ↑ „True Finns” name their party „The Finns” (ang.). yle.fi, 21 sierpnia 2011. [dostęp 2017-07-08].
- ↑ Czego naprawdę chcą Prawdziwi Finowie?. voxeurop.eu, 18 kwietnia 2011. [dostęp 2017-07-08].
- ↑ Perussuomalaiset rp. Eduskuntavaaliohjelma 2007 (fiń.). perussuomalaiset.fi. [dostęp 2017-07-08].
- ↑ a b Parties and Elections in Europe: Finland (ang.). [dostęp 2017-07-08].
- ↑ PRESIDENTINVAALI 22.1.2012: Tulos. Koko maa (fiń.). vaalit.fi. [dostęp 2018-01-30].
- ↑ Presidentinvaali 2018, 1. vaali (fiń.). vaalit.fi. [dostęp 2018-01-28].
- ↑ Prime Minister Sipilä's Government (ang.). valtioneuvosto.fi, 29 maja 2015. [dostęp 2017-07-08].
- ↑ Soini announces he will not continue at Finns Party helm (ang.). yle.fi, 5 marca 2017. [dostęp 2017-07-08].
- ↑ Jussi Halla-aho elected Finns Party leader (ang.). yle.fi, 10 czerwca 2017. [dostęp 2017-07-08].
- ↑ PM Sipilä: „Government to continue” with New Alternative (ang.). yle.fi, 13 czerwca 2017. [dostęp 2017-07-08].
- ↑ Finlandia: Po rozłamie w partii Finowie powstaje nowe ugrupowanie. gazetaprawna.pl, 19 czerwca 2017. [dostęp 2018-07-25].
- ↑ Eduskuntavaaleissa 2019 valitut kansanedustajat (fiń.). eduskunta.fi, 15 kwietnia 2019. [dostęp 2021-10-09].
- ↑ Tässä on eurovaalien tulos Suomessa: Vihreille historiallinen voitto, kokoomus suurin – nämä 13 ehdokasta pääsivät läpi (fiń.). yle.fi, 26 maja 2019. [dostęp 2019-05-26].
- ↑ Riikka Purra valittiin perussuomalaisten puheenjohtajaksi – Meri, Peltokangas ja Tynkkynen varapuheenjohtajiksi (fiń.). yle.fi, 14 sierpnia 2021. [dostęp 2021-08-14].
- ↑ Eduskuntavaalit 1999 (fiń.). stat.fi. [dostęp 2021-01-16].
- ↑ Eduskuntavaalit 2003 (fiń.). vaalit.fi. [dostęp 2021-01-16].
- ↑ Eduskuntavaalit 2007 (fiń.). vaalit.fi. [dostęp 2019-06-20].
- ↑ Eduskuntavaalit 2011 (fiń.). vaalit.fi. [dostęp 2019-06-20].
- ↑ Eduskuntavaalit 2015 (fiń.). vaalit.fi. [dostęp 2019-06-20].
- ↑ Parliamentary Elections 2019 (ang.). vaalit.fi. [dostęp 2019-06-20].