Phacops – wymarły rodzaj trylobitów żyjący w okresie sylurskim, a szczególnie liczny w dewonie.

Phacops
Emmrich, 1839
Ilustracja
Phacops rana rana
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

trylobitokształtne

Gromada

trylobity

Rząd

Phacopida

Rodzina

Phacopidae

Rodzaj

Phacops

Opis Dość duży trylobit (kilka cm, kilkanaście cm) o długiej, ale dość szerokiej tarczy tułowiowej złożonej z licznych segmentów, średniej tarczy ogonowej i szerokiej tarczy głowowej z bardzo wypukłą, szeroką glabellą o charakterystycznych guzkach, pokrywających też znaczną część pozostałego pancerza. Cały pancerz ma zarys prostokątny. Wzgórki oczne i oczy występują, bardzo duże.

Znaczenie: Skamieniałości różnych gatunków Phacops są istotnymi skamieniałościami przewodnimi w datowaniu dewonu, zwłaszcza Europy i Ameryki Północnej.

Występowanie: Rodzaj kosmopolityczny, znany ze wszystkich kontynentów, z wyjątkiem Antarktydy (w Afryce tylko w północnej części kontynentu). Występuje również w Polsce w Górach Świętokrzyskich i w Sudetach.

Zasięg wiekowy Sylur, dewon.

Wybrane gatunki o dużej wartości stratygraficznej:

Bibliografia

edytuj
  • U. Lehmann & G. Hillmer, 1991: Bezkręgowce kopalne. Wyd. Geologiczne, Warszawa.
  • S. Orłowski, M. Szulczewski, 1990. Geologia historyczna. Wyd. Geologiczne, Warszawa.
  • ThePaleobiology Database