Phillips Wolfermann (także Wouwerman lub Wouwermans) (ochrz. 24 maja 1619 w Haarlemie, zm. 19 maja 1668 tamże) – holenderski malarz barokowy.

Philips Wouwerman
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

przed 24 maja 1619
Haarlem

Data i miejsce śmierci

19 maja 1668
Haarlem

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

barok

Powrót z polowania

Życiorys edytuj

Jego pierwszym nauczycielem był ojciec, malarz historyczny Paul Joosten Wouwerman, później kształcił się w pracowni Fransa Halsa. W 1638 wyjechał ze swoją narzeczoną do Hamburga w celu zawarcia małżeństwa bez zgody jej ojca. Ok. 1642 został członkiem gildii św. Łukasza w Harlemie, gdzie mieszkał i pracował przez całe życie. Niektóre prace Wolfermanna mogą świadczyć o tym że, podróżował po południowej Francji i Włoszech, nie ma jednak na to bezpośrednich dowodów. Pod koniec życia artysta osiągnął sukces zarówno artystyczny jak i materialny, był właścicielem wielu domów i pozostawił bliskim znaczne kwoty w spadku.

Phillips Wolfermann był jednym z najbardziej utalentowanych, holenderskich twórców scen konnych XVII w., jego prace cieszyły się popularnością i były naśladowane do początków XIX w. Ulubionym tematem artysty były konie, malował również sceny myśliwskie, postacie jeźdźców, sceny batalistyczne z okresu wojny trzydziestoletniej, jarmarki, biwaki i obozy wojskowe[1]. Na jego twórczość największy wpływ miał Pieter van Laer.

Wolfermann był bardzo płodnym twórcą, namalował ponad tysiąc obrazów z czego zachowało się ok. 700[2]. Znacznym utrudnieniem w identyfikacji dzieł malarza była duża liczba naśladowców. Oprócz braci Pietera (1623-1682) i Jana (1629-1666) artysta wykształcił wielu uczniów m.in. Nicolaesa Ficke, Jacoba Warnarsa i Emanuela Muranta.

Przypisy edytuj

  1. Web Gallery of Art – biografia i galeria. [dostęp 2009-03-01]. (ang.).
  2. Phillips Wolfermann w Encyklopedia.interia.pl. [dostęp 2009-03-01]. (pol.).

Bibliografia edytuj

  • Robert Genaille, Maciej Monkiewicz, Ewa Maliszewska, Krystyna Secomska, Antoni Ziemba: Encyklopedia malarstwa flamandzkiego i holenderskiego. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe: Wydaw. Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-221-0686-6.

Linki zewnętrzne edytuj