Piestrówka żółtawa

gatunek grzybów

Piestrówka żółtawa (Rhizopogon obtextus (Spreng.) R. Rauschert) – gatunek grzybów z rodziny piestrówkowatych (Rhizopogonaceae)[1].

Piestrówka żółtawa
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

borowikowce

Rodzina

piestrówkowate

Rodzaj

piestrówka

Gatunek

piestrówka żółtawa

Nazwa systematyczna
Rhizopogon obtextus (Spreng.) R. Rauschert
Wiss. Z. Friedrich Schiller-Univ. Jena, Math.-nat. Reihe 33(6): 818 (1984)

Systematyka i nazewnictwo edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Rhizopogon, Rhizopogonaceae, Boletales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Takson ten w 1815 roku opisał Curt Sprengel nadając mu nazwę Tuber obtextum. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Stephan Rauschert w 1851 r.[1]

Nazwę polską nadali Barbara Gumińska i Władysław Wojewoda w 1983 r.[2]

Charakterystyka edytuj

Owocnik

Bulwiasty, o średnicy do 6 cm, przeważnie półpodziemny i gęsto opleciony luźnymi pajęczynowatymi splotami grzybni. Za młodu żółtawobiały i trochę plamisty, później żółtobrązowy do jasnoooliwkowego[3]. Gleba jędrna, początkowo drobno komorowata, potem z dużymi komorami, o barwie silnie oliwkowozielonej. Młode owocniki mają owocowy zapach, starsze śmierdzą[4].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki o wymiarach (4,8–) 5–8,5 (–11) × 2–4 µm[4].

Występuje w Ameryce Północnej, Europie, Azji i Australii[5]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski podano liczne jego stanowiska[2].

Grzyb półpodziemny, zwykle do połowy zagłębiony w piaszczystej ziemi. Występuje w lasach pod sosnami, świerkami, jałowcami, często we wrzosach. W Polsce jego owocniki znajdywano od maja do października[2].

Przypisy edytuj

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2021-12-09].
  2. a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  3. E. Garnweidner i inni, Grzyby: przewodnik do poznawania i oznaczania grzybów Europy Środkowej, Warszawa: MUZA SA, 2006, s. 206, ISBN 83-7319-976-4.
  4. a b Gul skægtrøffel. Rhizopogon obtextus (Spreng.) R. Rauschert [online] [dostęp 2021-12-09].
  5. Discover Life [online] [dostęp 2015-12-05].