Pietro Palazzini
Pietro Palazzini (ur. 9 maja 1912 w Piobbico, diecezja Cagli – zm. 11 października 2000) – włoski duchowny katolicki, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał.
| ||
| Kardynał prezbiter | ||
| ||
| Kraj działania |  Włochy
| |
| Data i miejsce urodzenia | 19 maja 1912 Piobbico | |
| Data i miejsce śmierci | 11 października 2000 Rzym | |
| Miejsce pochówku | Campo Verano | |
| prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych | ||
| Okres sprawowania | 1980 – 1988 | |
| Wyznanie | katolickie | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Prezbiterat | 6 grudnia 1934 | |
| Nominacja biskupia | 28 sierpnia 1962 | |
| Sakra biskupia | 21 września 1962 | |
| Kreacja kardynalska | 5 marca 1973 Paweł VI | |
| Kościół tytularny | San Girolamo della Carità | |
| Odznaczenia | ||
| ||
| ||
| Data konsekracji | 21 września 1962 | |
| Konsekrator | Jan XXIII | |
| Współkonsekratorzy | Francesco Carpino Pietro Parente | |
Studiował w Regionalnym Seminarium św. Piusa XI w Fano oraz na uczelniach rzymskich – Papieskim Athenaeum Laterańskim i Papieskim Seminarium Rzymskim. 6 grudnia 1934 przyjął w Rzymie święcenia kapłańskie. W latach 1941-1942 wicerektor seminarium i kanonik kapituły katedralnej w Cagli.
Od 1942 związany z rzymskimi uczelniami katolickimi – wicerektor Papieskiego Seminarium Rzymskiego, wicerektor i kwestor Papieskiego Athenaeum Św. Apolinarego, wykładowca Papieskiego Athenaeum Laterańskiego i Instytutu „Utriusque Iuris”. W grudniu 1956 mianowany podsekretarzem Kongregacji Zakonów; od grudnia 1958 sekretarz Kongregacji Soboru.
28 sierpnia 1962 mianowany przez papieża Jana XXIII arcybiskupem tytularnym Cesarea di Cappodocia; przyjął sakrę biskupią 21 września 1962 w Rzymie z rąk papieża. Brał udział w obradach soboru watykańskiego II. W czerwcu 1969 został sekretarzem Komisji Kardynalskiej ds. Świątyń Pontyfikalnych w Pompei i Loreto.
5 marca 1973 mianowany kardynałem, z tytułem diakona S. Pier Damiani ai Monti di S. Paolo (12 grudnia 1974 otrzymał tytuł diakona San Girolamo della Carit). Brał udział w obu konklawe 1978; w czerwcu 1980 został mianowany prefektem Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych (zrezygnował z tej funkcji w lipcu 1988). Był inicjatorem prac nad Bibliotheca Sanctorum[1]. W lutym 1983 podniesiony do godności kardynała prezbitera, z zachowaniem tytułu San Girolamo della Carit pro hac vice. Wielokrotnie uczestniczył w sesjach Światowego Synodu Biskupów. Był autorem wielu publikacji i współpracownikiem włoskiej edycji „L' OSSERVATORE ROMANO”[1]. Za działania na rzecz ratowania Żydów w czasie II wojny światowej, w 1985 został uhonorowany przez instytut Jad Waszem medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.[2]
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b Kronika. „L' OSSERVATORE ROMANO”. 1 (229)/2001. s. 64. M. Agnes, C. Drążek SJ. ISSN 1122-7249.
- ↑ Pietro Palazzini - Jad Waszem (ang.)