Piotr Łoboz
Piotr Łoboz (ur. 29 czerwca 1900 w Samborze, zm. 10 lipca 1968 we Wrocławiu[1][2]) – polski pianista.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Życiorys edytuj
Ukończył studia u Wiktora Łabuńskiego w Konserwatorium Krakowskim[1][2]. Kształcił się też w Berlinie u Egona Petriego i Artura Schnabla[1]. Uczestniczył w kursach mistrzowskich Artura Rubinsteina[1]. Uczestniczył w I Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina (1927)[1]. Od 1928 roku pracował w rozgłośni Polskiego Radia Kraków, koncertował w kraju i za granicą[1]. W 1939 roku objął klasę fortepianu w Konserwatorium Lwowskim[1]. W latach 1940–1941 był współpracownikiem Opery Lwowskiej[1].
Po 1945 roku osiadł we Wrocławiu, gdzie w latach 1946–1968 współpracował z rozgłośnią Polskiego Radia[1][2]. Dokonał licznych nagrań fonograficznych[1]. Od 1961 do 1968 roku był solistą i kameralistą Filharmonii Wrocławskiej[1]. Koncertował w Czechosłowacji, NRD, ZSRR i na Węgrzech[1].