Piotr Łoboz (ur. 29 czerwca 1900 w Samborze, zm. 10 lipca 1968 we Wrocławiu[1][2]) – polski pianista.

Piotr Łoboz
Data i miejsce urodzenia

29 czerwca 1900
Sambor

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

10 lipca 1968
Wrocław

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianista

Życiorys

edytuj

Ukończył studia u Wiktora Łabuńskiego w Konserwatorium Krakowskim[1][2]. Kształcił się też w Berlinie u Egona Petriego i Artura Schnabla[1]. Uczestniczył w kursach mistrzowskich Artura Rubinsteina[1]. Uczestniczył w I Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina (1927)[1]. Od 1928 roku pracował w rozgłośni Polskiego Radia Kraków, koncertował w kraju i za granicą[1]. W 1939 roku objął klasę fortepianu w Konserwatorium Lwowskim[1]. W latach 1940–1941 był współpracownikiem Opery Lwowskiej[1].

Po 1945 roku osiadł we Wrocławiu, gdzie w latach 1946–1968 współpracował z rozgłośnią Polskiego Radia[1][2]. Dokonał licznych nagrań fonograficznych[1]. Od 1961 do 1968 roku był solistą i kameralistą Filharmonii Wrocławskiej[1]. Koncertował w Czechosłowacji, NRD, ZSRR i na Węgrzech[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i j k l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 469. ISBN 978-83-224-3303-4.
  2. a b c Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 509. ISBN 978-83-01-13410-5.