Wikipedia

Piotr Żurawski (generał)

Piotr Marek Żurawski (ur. 1963 w Tczewie)[1] – polski dowódca wojskowy; generał brygady Wojska Polskiego w stanie spoczynku, dowódca 20 Brygady Zmechanizowanej (2013–2015), Radca Koordynator w Dowództwie Generalnym Rodzajów Sił Zbrojnych (2018–2023).

Piotr Żurawski
generał brygady w st. spocz. generał brygady w st. spocz.
Data i miejsce urodzenia

1963
Tczew

Przebieg służby
Lata służby

1984–2023

Siły zbrojne

Siły Zbrojne PRL
Siły Zbrojne RP

Jednostki

• WSOWP
• 41 pułk zmechanizowany
• 7 Brygada Obrony Wybrzeża

więcej patrz tekst

Stanowiska

• dowódca plutonu

więcej patrz tekst

Główne wojny i bitwy

ISAF

Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi Gwiazda Afganistanu Medal Pochwalny Sił Lądowych (Stany Zjednoczone) Medal Pochwalny Sił Lądowych (Stany Zjednoczone)
Multimedia w Wikimedia Commons
Piotr Żurawski drugi z prawej
(na zdjęciu w stopniu pułkownika)

Życiorys edytuj

Piotr Żurawski urodził się w 1963 w Tczewie.

Wykształcenie edytuj

Absolwent Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Pancernych (1988), Akademii Obrony Narodowej w Warszawie (1997), podyplomowych studiów w Stanach Zjednoczonych Ameryki (Marine Corps University – 1999) oraz Akademii Połączonych Sił Zbrojnych – 2001), ukończył studia Polityki Obronnej na Narodowym Uniwersytecie Obrony (NDU) USA (2010–2011)[1][2][3].

Służba wojskowa edytuj

We wrześniu 1984 podjął studia wojskowe jako podchorąży Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Pancernych w Poznaniu, które ukończył w 1988. W sierpniu tego roku promowany był na pierwszy stopień oficerski – podporucznika. W latach 1988–1995 pełnił służbę zawodową na stanowiskach dowódczych i sztabowych: dowódcy plutonu w 41 pułku zmechanizowanym w Szczecinie, w 35 batalionie obrony wybrzeża w Gdańsku[3], następnie w 7 Brygadzie Obrony Wybrzeża w Słupsku oraz 1 Brygadzie Obrony Terytorialnej[3][2]. W 1995 został skierowany na studia w Akademii Obrony Narodowej, po czym po jej ukończeniu w 1997 otrzymał przydział służbowy w Dowództwie Wojsk Lądowych na stanowisku starszy oficer planowania. W 1998 rozpoczął podyplomowe studia w Marine Corps University w USA i po ich ukończeniu w 1999 powrócił do Dowództwa Wojsk Lądowych będąc na stanowisku starszego specjalista w Oddziale Operacji Pokojowych i Współpracy Sojuszniczej. W 2000 objął funkcję szefa wydziału w Oddziale Współpracy Międzynarodowej DWL[1][2].

W 2001 ukończył II poziom studiów podyplomowych na Akademii Połączonych Sił Zbrojnych w USA w Virginii. Na początku afgańskiej operacji „Trwała Wolność” został służbowo skierowany do USA, gdzie w dowództwie centralnym (CENTCOM) w Tampa na Florydzie (USA), wykonywał zadania w koordynowaniu utworzenia pierwszego polskiego kontyngentu w Afganistanie[1]. W roku 2003 objął stanowisko starszego specjalisty w Polskim Narodowym Przedstawicielstwie Wojskowym przy SHAPE w Belgii[1]. W 2006 został szefem Oddziału Operacji Międzynarodowych DWL. W kwietniu 2009 objął obowiązki zastępcy dowódcy 21 Brygady Strzelców Podhalańskich[3], a od września tegoż roku był zastępcą dowódcy VI zmiany PKW w Afganistanie. W 2011, po ukończeniu studiów Polityki Obronnej na Narodowym Uniwersytecie Obrony w USA, sprawował obowiązki w Dowództwie Wojsk Lądowych na stanowisku szefa Zarządu Planowania Rozwoju Wojsk Lądowych (G-5)[4]. Z dniem 3 czerwca 2013 mianowano go dowódcą 20 Brygady Zmechanizowanej[3]. Od 19 maja 2015 był zastępcą szefa sztabu ds. planowania w Dowództwie Wielonarodowego Korpusu Północny Wschód[1][5]. 1 sierpnia 2015 prezydent RP Bronisław Komorowski mianował go na stopień generała brygady[3][6][7]. W maju 2018 objął stanowisko Radcy Koordynatora w Dowództwie Generalnym Rodzajów Sił Zbrojnych[2]. 31 stycznia 2023 zakończył zawodową służbę wojskową przechodząc w stan spoczynku[8].

Interesuje się polityką, historią oraz architekturą. Jest zagorzałym fanem wędkarstwa[9].

Awanse[2] edytuj

(...)

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia edytuj

i inne

Bibliografia edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e f g Jasiński 2016 ↓, s. 125.
  2. ↑ a b c d e Radca Koordynator Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2022-12-12].
  3. ↑ a b c d e f Prezydent wręczył awanse generalskie oraz odznaczenia. bbn.gov.pl. [dostęp 2022-12-12].
  4. ↑ Płk Piotr Żurawski przekazał dowodzenie. wp.mil.pl. [dostęp 2022-12-13].
  5. ↑ Przekazanie dowodzenia w 20 Brygadzie Zmechanizowanej. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2022-12-13].
  6. ↑ Jasiński 2016 ↓, s. 120.
  7. ↑ Gniew ma nowego generała. tcz.pl. [dostęp 2022-12-13].
  8. ↑ Pożegnanie z mundurem. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2023-02-02].
  9. ↑ Płk Piotr Żurawski, dowódca 20. Bartoszyckiej Brygady Zmechanizowanej przekazał dowodzenie. mlawa.pl. [dostęp 2022-12-13].
  10. ↑ M.P. z 2015 r. poz. 792
  11. ↑ M.P. z 2006 r. nr 64, poz. 663
  12. ↑ Medal Pochwalny. ס.pisz.pl. [dostęp 2022-12-12].
  13. ↑ Gniew opanowany. 20bz.wp.mil.pl. [dostęp 2022-12-12].

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Piotr_Żurawski_(generał)&oldid=73570549”