Piotr Dziadzio

polski geolog i urzędnik państwowy

Piotr Dziadzio (ur. 16 września 1966 w Gorlicach) – polski geolog i urzędnik państwowy, doktor nauk o Ziemi.

Piotr Dziadzio
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 września 1966
Gorlice

Zawód, zajęcie

geolog, urzędnik państwowy

Tytuł naukowy

doktor nauk o Ziemi

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Stanowisko

sekretarz stanu w Ministerstwie Klimatu i pełnomocnik rządu ds. polityki surowcowej państwa (2019–2020), podsekretarz stanu w Ministerstwie Klimatu i Środowiska oraz Główny Geolog Kraju (2020–2023)

Odznaczenia
Odznaka honorowa „Zasłużony dla Górnictwa RP” Odznaka honorowa „Zasłużony dla Przemysłu Naftowego i Gazowniczego”

W latach 2004–2019 redaktor naczelny czasopisma „Wiadomości Naftowe i Gazownicze”. W 2019 sekretarz stanu w Ministerstwie Środowiska, główny geolog kraju (do lutego 2020) i pełnomocnik rządu ds. polityki surowcowej państwa. W latach 2019–2020 sekretarz stanu w Ministerstwie Klimatu, a następnie do 2023 podsekretarz stanu w Ministerstwie Klimatu i Środowiska oraz Główny Geolog Kraju.

Życiorys edytuj

W podgorlickiej Mszance ukończył szkołę podstawową. W Krakowie w latach 1981–1986 uczuł się w Technikum Geologicznym im. Stanisława Staszica zdobywając tytuł technika geologa o specjalności geologa poszukiwacza[1]. W 1992 ukończył studia na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Jagiellońskiego z wynikiem bardzo dobrym i uzyskał tytuł magistra geologii w zakresie stratygraficzno-poszukiwawczym. W 1999 w Państwowym Instytucie Geologicznym uzyskał stopień doktora na podstawie rozprawy „Sedymentologia utworów miocenu wschodniej części zapadliska przedkarpackiego między Leżajskiem a Lubaczowem”. W 2001 ukończył studia podyplomowe z zakresu zarządzania firmą w Wyższej Szkole Biznesu – National-Louis Univerisity w Nowym Sączu[2].

Karierę zawodową rozpoczął w 1992 w Instytucie Nauk Geologicznych PAN. W latach 1993–2006 pracował jako geolog w PGNiG S.A. w Biurze Geologicznym Geonafta w Gorlicach oraz w Departamencie Poszukiwania Złóż w Ośrodku – Regionalnym Południe w Jaśle. W latach 2006–2011 był dyrektorem zarządzającym spółką Narzędzia i Urządzenia Wiertnicze Sp. z o.o. w Gorlicach. W latach 2012–2013 pracował w firmach prywatnych związanych z wydobyciem surowców. Od 2014 był pracownikiem Instytutu Nafty i Gazu – Państwowego Instytutu Badawczego[2].

W 2004 został redaktorem naczelnym czasopisma „Wiadomości Naftowe i Gazownicze” i pełnił tę funkcję do 31 lipca 2019. W latach 2001–2008 był członkiem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Geologicznego i członkiem International Association of Sedimentologists. W 2016 został wybrany sekretarzem generalnym Stowarzyszenia Naukowo-Technicznego Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowniczego, był również rzeczoznawcą tej organizacji w zakresie geologii naftowej. Od 2016 jest sekretarzem Polskiego Komitetu Narodowego Światowej Rady Naftowej (Word Petroleum Council)[3].

1 sierpnia 2019 został wiceministrem środowiska (w randze sekretarza stanu), a także głównym geologiem kraju i pełnomocnikiem rządu ds. Polityki Surowcowej Państwa[2]. W listopadzie 2019, po przekształceniach w strukturze ministerstw, objął stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Klimatu[4]. W lutym 2020 przestał być Głównym Geologiem Kraju[5].

Posiada uprawnienia geologiczne kategorii I, stopień dyrektora górniczego III stopnia. Jest autorem lub współautorem ponad 20 analiz, projektów i dokumentacji geologicznych oraz ponad 30 artykułów i publikacji naukowych i popularnonaukowych, w tym także w renomowanych polskich i zagranicznych czasopismach[6].

20 października 2020 powołany na Głównego Geologa Kraju i podsekretarza stanu w Ministerstwie Klimatu i Środowiska[7].

13 grudnia 2023 odwołany ze wszystkich stanowisk[8].

Odznaczenia edytuj

Wyróżniony m.in. odznaką honorową „Zasłużony dla Górnictwa RP” (2008), odznaką honorową „Zasłużony dla Przemysłu Naftowego i Gazowniczego” oraz odznaką honorową „Zasłużony dla polskiej geologii”[9].

Przypisy edytuj

  1. Tadeusz Pabis: Śladami gorlickich naftowców. Wydawca Pabis Tadeusz Libusza, 1996, s. 139.
  2. a b c Piotr Dziadzio. Strona Ministerstwa Środowiska. [dostęp 2019-08-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-01)]. (pol.).
  3. Dr Piotr Dziadzio został głównym geologiem kraju. Państwowy Instytut Badawczy. [dostęp 2019-08-07]. (pol.).
  4. Ministerstwo Klimatu: Kierownictwo ministerstwa. gov.pl. [dostęp 2019-11-20].
  5. Norbert Lenkiewicz został głównym geologiem. money.pl, 10 sierpnia 2020. [dostęp 2020-11-01].
  6. Dr Piotr Dziadzio. Nota biograficzna na stronie czasopisma „Wiadomości Naftowe i Gazownicze”. [dostęp 2019-08-07]. (pol.).
  7. Dr Piotr Dziadzio został Głównym Geologiem Kraju. pgi.gov.pl, 21 października 2020. [dostęp 2020-11-01].
  8. Wiceministrowie klimatu i środowiska odwołani - Ministerstwo Klimatu i Środowiska - Portal Gov.pl [online], Ministerstwo Klimatu i Środowiska [dostęp 2023-12-15] (pol.).
  9. Piotr Dziadzio – Kongres 590 [online], kongres590.pl [dostęp 2023-09-11].

Bibliografia edytuj