Piotr Wodzicki
Piotr Wodzicki z Granowa herbu Leliwa (zm. 26 lutego 1770 roku) – generał lejtnant wojsk koronnych w 1750 roku[1], generał major wojsk koronnych od 1729 roku[2], generał major wojsk cudzoziemskiego autoramentu, kasztelan sądecki od 1752 roku, biecki od 1744 roku, stolnik krakowski w latach 1730–1744, podczaszy krakowski w latach 1717–1730, sekretarz królewski, starosta grybowski w latach 1750-1752[3], starosta stopnicki.
 Leliwa | |
| Data śmierci | |
|---|---|
| Żona |
Konstancja Dembińska |
| Odznaczenia | |
| |
Jako deputat i poseł na sejm elekcyjny z księstw oświęcimskiego i zatorskiego podpisał pacta conventa Stanisława Leszczyńskiego w 1733 roku[4]. Elektor Stanisława Leszczyńskiego w 1733 roku[5]. Był delegatem województwa krakowskiego w konfederacji dzikowskiej 1734 roku[6]. W 1764 roku został wyznaczony senatorem rezydentem[7].
W 1738 roku został odznaczony saskim Orderem św. Henryka[8].
Rodzina edytuj
3 maja 1748 roku poślubił Konstancję Dembińską z Dembian h. Rawicz[9][10]
Przypisy edytuj
- ↑ Tomasz Ciesielski, Generałowie wojska koronnego w latach 1717-1763, w: Organizacja armii w nowożytnej Europie: struktura – urzędy – prawo – finanse, Zabrze 2011, s. 463.
- ↑ Tomasz Ciesielski, Generałowie wojska koronnego w latach 1717-1763, w: Organizacja armii w nowożytnej Europie: struktura - urzędy - prawo - finanse, Zabrze 2011, s. 467.
- ↑ Urzędnicy województwa krakowskiego XVI-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Stanisław Cynarski i Alicja Falniowska-Gradowska. Kórnik 1990, s. 271.
- ↑ Porządek na Seymie Walnym elekcyi między Warszawą a Wolą dnia 25 Sierpnia roku Pańskiego 1733 postanowiony, s. 46.
- ↑ Elektorowie królów Władysława IV., Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III. / zestawili w porządek abecadłowy Jerzy Dunin-Borkowski i Miecz. Dunin-Wąsowicz, Lwów 1910, s. 255.
- ↑ Konfederacja Generalna Stanów Koronnych y Wielkiego Xięztwa Litewskiego na walnym zieźdźie w Dźikowie pod Sandomierzem postanowiona dnia V miesiąca Listopada. Roku Pańskiego MDCC.XXXIV, b.n.s.
- ↑ Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 169.
- ↑ Dieter Weber, Paul Arnold, Peter Keil: Die Orden des Königreiches Sachsen. T.2. Offenbach: Klenau, 1997.
- ↑ [http://www.koscielniki.com/subpages/?option=3&id=22 Ko�cielniki.com] [online], koscielniki.com [dostęp 2024-04-25] (pol.).
- ↑ Konstancja Dembińska z Dembian h. Rawicz (M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego) [online], sejm-wielki.pl [dostęp 2024-04-25].
Bibliografia edytuj
- Jerzy Seweryn Dunin-Borkowski, Genealogie żyjących utytułowanych rodów polskich, Lwów 1895.