Pośrednia Niewcyrska Szczerbina
Pośrednia Niewcyrska Szczerbina (niem. Mittlere Neftzer-Scharte, słow. Prostredná nefcerská štrbina, węg. Középső-Nefcer-csorba[1], 2344 m[2]) – drobna przełęcz w Grani Hrubego w słowackiej części Tatr Wysokich. Oddziela od siebie dwie Niewcyrskie Turnie: Pośrednią Niewcyrską Turnię na południowym wschodzie i Skrajną Niewcyrską Turnię na północnym zachodzie[3]. Do Wielkiego Ogrodu w Dolinie Hlińskiej opada z niej skośnie w prawo rynna, która kilkadziesiąt metrów niżej zanika w urwiskach. Od południowej strony (z Niewcyrki) dostęp na przełęcz jest dużo łatwiejszy. Z piargów Teriańskiej Równi prowadzi mało stromy zachód dochodzący prawie do samej przełęczy. Ostatni odcinek pod przełęczą to żlebek; w dolnej części lity, w górnej trochę kruchy[4].
 Widok z Kolistej Turni | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
2344 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°10′19,0″N 20°01′23,5″E/49,171944 20,023194
| |
W Grani Hrubego znajdują się jeszcze dwie Niewcyrskie Szczerbiny: Zadnia Niewcyrska Szczerbina (bliżej Hrubego Wierchu niż Pośrednia) i Skrajna Niewcyrska Szczerbina (dalej od Hrubego Wierchu). Nazwy przełęczy utworzył Witold Henryk Paryski w 8. tomie przewodnika wspinaczkowego. Pochodzą od doliny Niewcyrki, do której opadają południowo-zachodnie stoki Grani Hrubego[4].
Pierwszego wejścia na przełęcz dokonali Paweł Bester, Walery Goetel i Mieczysław Świerz z jeszcze jednym towarzyszem 28 lipca 1908 r.[3]. Na przełęcz nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne. Dla taterników dostępna jest tylko z grani lub od strony północnej (obecnie Niewcyrka jest obszarem ochrony ścisłej z zakazem wstępu)[4].
-
Widok z Zaworów -
Widok z południowego wschodu -
Widok z Doliny Hlińskiej
Przypisy edytuj
- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2021-02-05] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
- ↑ a b Witold Henryk Paryski. Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część VIII. Młynicka Przełęcz – Krywań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1956
- ↑ a b c Władysław Cywiński, Grań Hrubego. Przewodnik szczegółowy, tom 14, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2008, ISBN 978-83-7104-039-9.