Pochodna Diniego

uogólnienie zwykłej pochodnej funkcji

Pochodne Diniego – klasa uogólnień zwykłej pochodnej.

Definicja formalna

edytuj

Górna pochodna Diniego, nazywana też górną pochodną prawostronną[1], funkcji ciągłej   oznaczana symbolem   jest zdefiniowana jako

 

gdzie   oznacza granicę górną. Dolna pochodna Diniego, oznaczana   jest zdefiniowana wzorem

 

gdzie   jest granicą dolną.

Jeżeli   jest określona na przestrzeni liniowej, to górną pochodną Diniego w punkcie   w kierunku   definiuje się wzorem

 

Jeżeli   jest lokalnie lipschitzowska, to   jest skończona. Jeśli   jest różniczkowalna w   to pochodna Diniego w   pokrywa się ze zwykłą pochodną w tym punkcie.

Czasem, zamiast   stosuje się odpowiednio zapisy  [1]. Ponadto

 

oraz

 

W ten sposób w notacji z   znak (minus/plus) mówi o tym, czy brana jest granica lewo-, czy prawostronna, zaś jego położenie mówi o jej rodzaju (dolna/górna). Każda z pochodnych Diniego zawsze istnieje w rozszerzonym zbiorze liczb rzeczywistych; mogą jednak czasem przyjmować wartości   lub   (tzn. pochodne Diniego zawsze istnieją w sensie rozszerzonym).

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b H.K. Khalil: Nonlinear Systems. Wyd. III. Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall, 2002. ISBN 0-13-067389-7.

Bibliografia

edytuj
  • T.P. Lukashenko: Dini derivative. Michiel Hazewinkel (red.). w: Encyclopaedia of Mathematics Kluwer Academic Publishers, 2001. ISBN 978-1556080104. (ang.).
  • H.L. Royden: Real analysis. Wyd. II. MacMillan, 1968. ISBN 978-0-02-404150-0.

Ten artykuł zawiera materiał z artykułu Pochodna Diniego na PlanetMath, który został udostępniony na licencji Creative Commons Attribution/Share-Alike License.