Podosphaera plantaginis
Podosphaera plantaginis (Castagne) U. Braun & S. Takam. – gatunek grzybów należący do rodziny mączniakowatych (Erysiphaceae)[1]. Grzyb mikroskopijny, pasożyt bezwzględny roślin z rodzaju babka. Wywołuje u nich chorobę zwaną mączniakiem prawdziwym[2].
Grzybnia Podosphaera plantaginis na babce zwyczajnej | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Podosphaera plantaginis |
Nazwa systematyczna | |
Podosphaera plantaginis (Castagne) U. Braun & S. Takam. Schlechtendalia 4: 31 (2000) |
Systematyka i nazewnictwo
edytujPozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Podosphaera, Erysiphaceae, Erysiphales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1845 roku Jean Louis Martin Castagne, nadając mu nazwę Erysiphe plantaginis. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu w 2000 roku Uwe Braun i S. Takam[1].
- Erysiphe plantaginis Castagne 1845
- Sphaerotheca plantaginis (Castagne) L. Junell 1966
Lektotyp: na babce lancetowatej France, Aix, Castagne (PC)[2].
Morfologia
edytujTworzy na powierzchni porażonych roślin biały nalot złożony ze strzępek grzybni, konidioforów i powstających na nich konidiów. Ssawki zapuszcza tylko do skórki porażonych roślin. Konidiofory wzniesione, cylindryczne, złożone z komórki bazalnej o wysokości 25–38 μm, szerokości 15–20 μm i 1–3 krótszych komórek powyżej komórki bazalnej. Appressoria wargowe. Elipsoidalne lub jajowate konidia o wymiarach 25-38 x 15-20 μm tworzą się w łańcuszkach. Kuliste klejstotecja mają średnicę 70-105 μm i powstają w rozproszeniu, lub w skupiskach. Początkowo mają barwę pomarańczową, potem stają się coraz ciemniejsze, brązowe, ciemnobrązowe i niemal czarne. Zbudowane są z nieregularnych, wielobocznych komórek o średnicy 10–40 μm. Przyczepki w dolnej części klejstotecjum, w bardzo różnej liczbie, zazwyczaj krótsze od średnicy klejstotecjum, czasami tylko sięgające 1,5 jego średnicy. Ich końcówki są przeźroczyste lub żółtawe, gładkie lub ziarniste. Mają zmienną szerokość od 4 do 11 μm, są septowane i zwężone na przegrodach, cienkościenne, gładkie i proste, rzadko tylko rozgałęzione. Worki o rozmiarach 50–80 × 50–70 μm, zazwyczaj 8–zarodnikowe, rzadko 6-zarodnikowe. Powstają w nich jajowate, elipsoidalne lub niemal kuliste askospory o rozmiarach 16–24 × 10–16 μm[2].
Występowanie i znaczenie
edytujGatunek szeroko rozprzestrzeniony. Znane jest jego występowanie w Europie, Azji (Azja Środkowa, Syberia, dalekowschodnia część Rosji) i w Ameryce Północnej (USA)[2].
Pasożytuje na wielu gatunkach roślin zaliczanych do rodzaju babka (Plantago)[2]. W Polsce zanotowano jego występowanie na babce zwyczajnej (P. major), babce lancetowatej (P. lanceolata) i babce średniej (P. media)[4].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2020-12-09] (ang.).
- ↑ a b c d e Mycobank. ''Podosphaera plantaginis'' [online] [dostęp 2017-08-28] .
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2017-08-27] (ang.).
- ↑ Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, A preliminary checklist of micromycetes in Poland. Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4