Sikora żałobna

Sikora żałobna
	Poecile lugubris
	(Temminck, 1820)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	wróblowe
Podrząd	śpiewające
Rodzina	sikory
Rodzaj	Poecile
Gatunek	sikora żałobna
Synonimy
	Parus lugubris Temminck, 1820;
	Parus lugubris Temminck, 1820;
Podgatunki
	P. l. lugubris (Temminck, 1820); P. l. lugens (C. L. Brehm, 1855); P. l. anatoliae (Hartert, 1905); P. l. dubius (Hellmayr, 1901); P. l. kirmanensis (Koelz, 1950);
	P. l. lugubris (Temminck, 1820); P. l. lugens (C. L. Brehm, 1855); P. l. anatoliae (Hartert, 1905); P. l. dubius (Hellmayr, 1901); P. l. kirmanensis (Koelz, 1950);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Sikora żałobna^[4] (Poecile lugubris) – gatunek małego ptaka z rodziny sikor (Paridae). Występuje w południowo-wschodniej Europie i na Bliskim Wschodzie aż po Iran; nie pojawia się w Polsce. Jest dużą sikorą, nieco podobną do sikory północnej, ma ciemniejszą czapeczkę na głowie. Jest skryta i trudna do obserwacji. Żyje w lasach, na zboczach gór i w luźnych zadrzewieniach oraz zaroślach.

Systematyka edytuj

Sikora żałobna często uznawana była za jeden gatunek z sikorą perską (P. hyrcanus), a niekiedy z sikorą cynamonową (P. davidi), badania wykazały jednak, że jest bliżej spokrewniona z sikorą białobrewą (P. superciliosus)^[2].

Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) wyróżnia pięć podgatunków P. lugubris^[2]^[5]:

P. lugubris lugubris – Bałkany do północnej Grecji.
P. lugubris lugens – środkowa i południowa Grecja.
P. lugubris anatoliae – Azja Mniejsza na południe do północnego Izraela.
P. lugubris dubius – zachodni Iran.
P. lugubris kirmanensis – południowo-wschodni Iran.

Status edytuj

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN sikora żałobna klasyfikowana jest jako gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern). W 2015 roku organizacja BirdLife International oceniała trend liczebności populacji europejskiej jako stabilny^[3].

Przypisy edytuj

↑ Poecile lugubris, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b ^c Gosler, A., Clement, P. & Kirwan, G.M.: Sombre Tit (Poecile lugubris). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-04-25].
↑ ^a ^b Poecile lugubris, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Paridae Vigors, 1825 - sikory - Tits, chickadees (wersja: 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-12-15].
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-12-15]. (ang.).

Bibliografia edytuj

Paul Sterry, Andrew Cleave, Andy Clements, Peter Goodfellow Ptaki Europy: przewodnik Warszawa, 2007, ISBN 978-83-247-0818-5.

Linki zewnętrzne edytuj

Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).

[itis-1] Poecile lugubris, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[hbwa-2] Gosler, A., Clement, P. & Kirwan, G.M.: Sombre Tit (Poecile lugubris). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-04-25].

[iucn-3] Poecile lugubris, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[mk-4] Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Paridae Vigors, 1825 - sikory - Tits, chickadees (wersja: 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-12-15].

[ioc-5] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-12-15]. (ang.).

[4]

[1]

[2]

[3]

[5]