Porządek kompozytowy

Porządek kompozytowy – porządek architektoniczny wykształcony w architekturze starożytnego Rzymu. Łączył elementy porządku jońskiego i korynckiego. Podstawowe cechy wyróżniające go, to:

• ustawienie kolumny na piedestale
• ukształtowanie głowicy: górna jej część uformowana jest z ustawionych na przekątnych wolut zaczerpniętych z porządku jońskiego, poniżej koszyk z liści akantu.

Porządek kompozytowy - głowica

Całość potraktowana jest rzeźbiarsko, należy do wzorców porządku korynckiego.

Zobacz też

• porządek dorycki
• porządek joński
• porządek koryncki
• porządek toskański
• porządek spiętrzony
• wielki porządek
• style architektoniczne