Przylepek brodacznik
Przylepek brodacznik (Alcis jubata) – gatunek motyla z rodziny miernikowcowatych (Geometridae). Jest gatunkiem bardzo rzadko spotykanym. Występuje w wilgotnych borach świerkowych. Nie jest objęty ochroną gatunkową, ale porosty z rodzaju Usnea, na których żyją jego gąsienice, podlegają ścisłej ochronie.
| Alcis jubata | |
| (Thunberg, 1788) | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
przylepek brodacznik |
Wygląd edytuj
Samica ma czułka nitkowate, samiec grzebykowate. Skrzydła białawe, czasem z ciemnym, drobnym przyprószeniem. Na przednim skrzydle mają bardzo dużą plamkę, połączoną z przednim brzegiem skrzydła. Tylne skrzydło ma natomiast drobną plamkę. Przepaski są bardzo słabo zaznaczone, zazwyczaj zachowane w postaci oddzielnych kropek. Strzępina obu par skrzydeł jest ciemno plamkowata. Rozpiętość skrzydeł od 24 do 27 mm.
- Okres lotu
Motyl pojawia się latem: w czerwcu do końca sierpnia. Gatunek ten jest bardzo aktywny nocą, w dzień kryje się na pniach drzew. Spowodowane jest to ubarwieniem skrzydeł. Zimuje w stadium gąsienicy.
- Biotop
Gatunek preferuje ostoje porostów krzaczkowatych, znajdujące się w górskich borach świerkowych oraz w puszczach i borach mieszanych. Spotykany również na obrzeżach torfowisk wysokich.
Zasięg występowania edytuj
Gatunek występuje w północnej, środkowej i południowej Europie. W Polsce występuje w Puszczy Białowieskiej[1], jest tam jednak coraz rzadziej spotykany.
Rośliny żywicielskie edytuj
Gąsienice żyją na porostach z rodzaju brodaczka (w szczególności na okazach gatunku Usnea barbata) rosnących na świerku i jodle.
Zagrożenia edytuj
Zagrożenie dla tego gatunku stanowią zanieczyszczenia powietrza, na które bardzo wrażliwe są porosty, będące pokarmem gąsienic. Innym zagrożeniem są zjawiska i działania prowadzące do przesuszenia odpowiednich dla tego gatunku wilgotnych siedlisk leśnych.
Ochrona edytuj
Gatunek ujęty w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Głowaciński Z. (red), Nowacki J. (red.). „Czerwona Księga Zwierząt Polski. Bezkręgowce.”, 2004. Instytut Ochrony Przyrody PAN w Krakowie i Akademia Rolnicza im. A. Cieszkowskiego w Poznaniu.
Bibliografia edytuj
- J. Buszko, Atlas motyli Polski, 2000.
- J. Buszko, J. Junnilainen, J.-P. Kaitila, J. Nowacki, K. Nupponen, K. Pałka. 1996a. Nowe i rzadko spotykane w Polsce motyle (Lepidoptera) stwierdzone w południowo-wschodniej części kraju.
- Motyle Europy. Krzysztof Jonko
- Polska Czerwona Księga Zwierząt. Bezkręgowce. wydanie internetowe. [1]