Równina Słupska, inaczej Równina Sławieńska[1] (313.43) – mezoregion fizycznogeograficzny w północnej Polsce, jest przedłużeniem Równiny Białogardzkiej oddzielonym przez wał Wzgórz Koszalińskich. Powierzchnia jest jednak mało urozmaicona, miejscami zupełnie płaska. Zbudowana jest z gliny morenowej, piasków glacifluwialnych oraz iłów i mułków glacilimnicznych. W północnej części równiny ciągnie się pasmo moren czołowych pochodzących z ostatniego postoju lodowca na ziemiach polskich (subfaza gardzieńska zlodowacenia północnopolskiego; ok. 14000–13800 lat BP)[2], którego najwyższym szczytem jest Góra Barzowicka. Równina Słupska (Sławieńska) jest obszarem typowo rolniczym, obejmującym również kompleks leśny Puszczy Słupskiej.

Równina Słupska
Mapa regionu
Megaregion

Pozaalpejska Europa Środkowa

Prowincja

Nizina Środkowoeuropejska

Podprowincja

Pobrzeża Południowobałtyckie

Makroregion

Pobrzeże Koszalińskie

Mezoregion

Równina Słupska

Zajmowane
jednostki
administracyjne

Polska
woj. zachodniopomorskie
woj. pomorskie

W gminie Sławno znajduje się rezerwat przyrody „Janiewickie Bagno” o pow. 162 ha ze stanowiskiem maliny moroszki, powyżej Słupska utworzono Park Krajobrazowy Dolina Słupi o pow. 307,4 ha, w gminie Trzebielino powstał rezerwat „Torfowisko Zieliń Miastecki” o pow. 46,5 ha, w gminie Kępice „Torfowisko Potoczek” (15,2 ha). Na terenie Puszczy Słupskiej istnieją rezerwaty tj. „Grodzisko Borzytuchom” (47 ha) z pomnikami przyrody, „Jeziora Małe” i „Duże Sitno” (40,6 ha), rezerwat krajobrazowy „Gołębia Góra” (7 ha) nad Słupią, „Gniazda Orła Białego” (10,4 ha), w gminie Sianów „Jodły Karnieszewickie” (37,1 ha). Koło Ustki znajduje się rezerwat „Buczyna nad Słupią” (18,1 ha), i „Jezioro Modła” (194,8 ha). Natomiast koło Sławna rezerwat przyrody „Sławieńskie Dęby” o pow. 34,3 ha.

Przypisy

edytuj
  1. Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Wyd. 1, Warszawa: Wydawn. Naukowe PWN, 1998, s. 57, ISBN 978-83-01-12479-3 [dostęp 2023-05-31].
  2. Józef Edward Mojski, Ziemie polskie w czwartorzędzie, Warszawa: Państwowy Instytut Geologiczny, 2005, s. 270, ISBN 83-7372-846-5.