Ramón Carnicer
Ramón Carnicer i Batlle (ur. 24 października 1789 w Tàrredze, zm. 17 marca 1855 w Madrycie[1][2]) – hiszpański kompozytor, znany najbardziej jako autor muzyki do hymnu narodowego Chile[3].
| |
| Imię i nazwisko |
Ramón Carnicer i Batlle |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie |
hiszpańskie |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Życiorys edytuj
Syn krawca. Od 1799 do 1806 roku występował w chórze chłopięcym w katedrze w La Seu d’Urgell[2]. W latach 1806–1808 studiował w Barcelonie[2], gdzie uczył się gry na organach u Carlesa Baguera i kompozycji u Francesca Queralta[1]. Okres wojny z Francją (1808–1814) spędził w Mahón na Minorce, gdzie był organistą i uczył muzyki[1][2]. W 1814 roku wrócił do Barcelony, jednak już rok później z powodów politycznych wyemigrował do Londynu[1]. W 1816 roku wyruszył w podróż na Półwysep Apeniński, gdzie szukał muzyków do barcelońskiego Teatro de la Santa Cruz[1]. W 1818 roku został dyrygentem orkiestry Teatro Coliseo w Barcelonie[1][2]. W 1822 roku udał się w podróż do Madrytu, później do Włoch i Francji[1][2], a na koniec w 1824 roku[3] do Londynu, gdzie otrzymał od ambasady chilijskiej zamówienie na skomponowanie hymnu dla tego kraju[1][2][3]. Sam kompozytor jednakże nigdy nie opuścił Europy[3]. Po powrocie do Madrytu w 1827 roku dyrygował teatrami operowymi, a w 1831 roku został mianowany profesorem harmonii i kompozycji nowo utworzonego madryckiego konserwatorium[1][2]. Do jego uczniów należeli Francisco Asenjo Barbieri i Baltasar Saldoni[2].
Zasłynął głównie jako twórca operowy. Największą popularnością cieszyła się opera Cristoforo Colombo, wystawiona w 1831 roku w Madrycie[1]. Tworzył pod silnym wpływem opery włoskiej, zwłaszcza Rossiniego, stąd jego dziełom brak znamion indywidualizmu[1]. Skomponował ponadto liczne pieśni, mszę, dwa requiem i kilka utworów orkiestrowych[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 32. ISBN 83-224-0223-6.
- ↑ a b c d e f g h i j The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 137. ISBN 0-674-37299-9.
- ↑ a b c d Paul Griffiths: The Penguin Companion to Classical Music. London: Penguin Books, 2004, s. 147. ISBN 0-14-051559-3.