Rdzawonos
rodzaj gryzonia
Rdzawonos[3] (Oenomys) – rodzaj ssaka z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).
| Oenomys | |||
| O. Thomas, 1911[1] | |||
 Oenomys hypoxanthus | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
rdzawonos | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Mus hypoxanthus Pucheran, 1855 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Zasięg występowania
edytujMorfologia
edytujDługość ciała (bez ogona) 130–185 mm, długość ogona 152–200 mm, długość ucha 12–25 mm, długość tylnej stopy 29–35 mm; masa ciała 74–138 g[5][7].
Systematyka
edytujRodzaj zdefiniował w 1911 roku angielski zoolog Oldfield Thomas w The Annals and Magazine of Natural History[1]. Na gatunek typowy Thomas wyznaczył (oryginalne oznaczenie) rdzawonosa leśnego (O. hypoxanthus).
Etymologia
edytujOenomys (Aenomys): gr. οινος oinos ‘wino, koloru wina’[8]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[9].
Podział systematyczny
edytujDo rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[10][7][4][3]:
- Oenomys ornatus O. Thomas, 1911 – rdzawonos ozdobny
- Oenomys hypoxanthus (Pucheran, 1855) – rdzawonos leśny
Opisano również gatunki wymarłe[11]:
- Oenomys olduvaiensis Jaeger, 1976[12] (Tanzania; plejstocen)
- Oenomys tiercelini Sabatier, 1982[13] (Etiopia; pliocen)
Uwagi
edytuj- ↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Oenomys O. Thomas, 1911.
Przypisy
edytuj- ↑ a b O. Thomas. On mammals from Northern Angola collected by Dr. W. J. Ansorge. „The Annals and Magazine of Natural History”. Seventh Series. 13 (78), s. 416, 1904. (ang.).
- ↑ J.A. Kershaw. Notes on mammals collected by Dr. H. Schouteden in the Belgian Congo. „Revue Zoologique Africaine”. 11, s. 365, 1923. (ang.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 276. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 514–516. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 771–772. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Oenomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-12].
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 331. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 172.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 160.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-13]. (ang.).
- ↑ J.S. Zijlstra, Oenomys Thomas, 1904, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-13] (ang.).
- ↑ J.-J. Jaeger: Les Rongeurs (Mammalia, Rodentia) du Pléistocène inférieur d’Olduvai Bed I (Tanzanie). Iè partie: les Muridés. W: R.J.G. Savage & S.C. Coryndon (redaktorzy): Fossil vertebrates of Africa. London: Academic, 1976, s. 58–120. (fr.).
- ↑ M. Sabatier. Les rongeurs du site Pliocène à hominidés de Hadar (Éthiopie). „Palaeovertebrata”. 12 (1), s. 31, 1982. (fr.).
Bibliografia
edytuj- E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).