Rejon birczański
Rejon birczański (ukr. Бірчанський район) – jednostka podziału administracyjnego Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej (rejon) w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w latach 1940–1941 i 1944–1945. Należał do obwodu drohobyckiego. Siedziba władz rejonu znajdowała się w Birczy, gdzie umieszczono też bazę wojskową Armii Czerwonej, 92 Oddziału Pogranicznego NKWD.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Republika związkowa | |
| Obwód | |
| Siedziba | |
| Data powstania |
1940, 1944 |
| Data likwidacji |
1941, 1945 |
Rejon birczański został utworzony 17 stycznia 1940 na podstawie dekretu Prezydium Rady Najwyższej USRR o podziale na rejony zachodnich obwodów USRR, kiedy to w obwodzie drohobyckim utworzono 30 rejonów, między innymi przemyski[1]. Rejon objął obszary na wschód i na południe od linii Sanu[2]:
- całą gminę Bircza;
- całą gminę Kuźmina;
- całą gminę Żohatyn;
- prawobrzeżną część gminy Dubiecko (gromady Iskań, Polchowa i Sielnica oraz prawobrzeżną część Ruskiej Wsi);
- prawobrzeżną część gminy Krzywcza (gromady Bachów, Chyrzyna i Kupna);
- prawobrzeżną połowę gminy Nozdrzec (gromady Dąbrówka Starzeńska, Dylągowa, Siedliska, Poręby i Wołodź);
- prawobrzeżną część gminy Dydnia (gromady Hroszówka, Jabłonica Ruska i Ulucz);
- prawobrzeżny fragment gminy Dynów (gromady Bartkówka i Pawłokoma).
Obszary te należały przed wojną do powiatów przemyskiego i brzozowskiego w województwie lwowskim.
Rejon birczański przestał istnieć wraz z wybuchem wojny niemiecko-radzieckiej 22 czerwca 1941. Jego tereny weszły głównie w skład Landkreis Przemysl oraz częściowo Landkreis Krosno dystryktu krakowskiego Generalnego Gubernatorstwa[3].
Rejon birczański został odtworzony 31 lipca 1944, po zajęciu tych terenów przez Armię Czerwoną[4].
W marcu 1945, w wyniku wytyczenia granicy między ZSRR a Polską, cały rejon birczański wszedł w skład Polski[4], gdzie został włączony do reaktywowanego powiatu przemyskiego oraz częściowo do powiatu brzozowskiego; oba weszły w skład utworzonego 18 sierpnia 1945 woj. rzeszowskiego[5][6].
Przypisy edytuj
- ↑ Хроніка за 17 січня 1940 року на сайті Інститут історії України НАН Україн
- ↑ Головне Управління Геодезії і Kартографії при НКР СРСР (1941). Cписок адміністративних районів Дрогобицької області. Харків.
- ↑ Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG.
- ↑ a b 1944 рік в історії (history.org.ua)
- ↑ Dz.U. z 1945 r. nr 27, poz. 168
- ↑ Informator adresowy miast i gmin wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej – 1948 r.
Bibliografia edytuj
- Drogobyczskaja obłast (ros.). whp057.narod.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-03-11)].