Rezerwat przyrody Las Minikowski

Rezerwat przyrody Las Minikowskirezerwat leśny o powierzchni 45,19 ha, położony w województwie kujawsko-pomorskim, powiecie nakielskim, gminie Nakło nad Notecią[1].

Las Minikowski
Ilustracja
Widok na zbocze z rezerwatem leśnym
rezerwat leśny
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Mezoregion

Pojezierze Krajeńskie

Data utworzenia

2001

Akt prawny

Dz. Urz. Woj. Kujawsko-Pomorskiego z 2001 r. Nr 101, poz. 2373

Powierzchnia

45,19 ha

Ochrona

czynna

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Las Minikowski”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Las Minikowski”
Położenie na mapie powiatu nakielskiego
Mapa konturowa powiatu nakielskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Las Minikowski”
Położenie na mapie gminy Nakło nad Notecią
Mapa konturowa gminy Nakło nad Notecią, po prawej znajduje się punkt z opisem „Las Minikowski”
Ziemia53°09′21″N 17°43′45″E/53,155833 17,729167

Obszar rezerwatu podlega ochronie czynnej[2].

Lokalizacja

edytuj

Pod względem fizycznogeograficznym rezerwat znajduje się na styku mezoregionów Pojezierze Krajeńskie (314.69) i Kotlina Toruńska (315.25). Zajmuje on północne zbocze Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej o interesującej rzeźbie terenu. Znajduje się ok. 700 m na południe od drogi krajowej nr 10, między miejscowościami Ślesin i Minikowo.

Rezerwat jest położony w obrębie korytarza ekologicznego włączonego do sieci Natura 2000: Doliny Noteci (OZW).

Charakterystyka

edytuj

Rezerwat chroni wielogatunkowy las liściasty o charakterze grądu. W jego drzewostanie o naturalnej, kilkuwarstwowej strukturze znajdują się pomnikowe okazy dębu i lipy. Bogate runo jest szczególnie atrakcyjne wiosną w porze kwitnienia wielu gatunków takich jak: zawilce – gajowy i żółty, przylaszczka pospolita, ziarnopłon wiosenny, groszek wiosenny. Dodatkową atrakcją są egzemplarze bluszczu oraz okazały głaz narzutowy[3].

Szlak rezerwatów

edytuj

Wzdłuż Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej, a zwłaszcza jej północnej krawędzi, między Bydgoszczą a Wyrzyskiem znajduje się ciąg rezerwatów nadnoteckich. Począwszy od Bydgoszczy, można zwiedzić następujące rezerwaty:

  1. Kruszyn (leśny),
  2. Hedera (florystyczny),
  3. Las Minikowski,
  4. Łąki Ślesińskie (florystyczny),
  5. Skarpy Ślesińskie (florystyczny),
  6. Borek (leśny),
  7. Zielona Góra (leśny).

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Rezerwat przyrody Las Minikowski. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-06-04].
  2. Zarządzenie Nr 13/0210/2011 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Bydgoszczy z dnia 12 grudnia 2011 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody „Las Minikowski”. [w:] Dz. Urz. Województwa Kujawsko-Pomorskiego Nr 312, poz. 3407 [on-line]. 2011-12-30. [dostęp 2019-04-18].
  3. Marcysiak Katarzyna: Ochrona przyrody – Bydgoszcz i okolice. [w.] Banaszak Józef red.: Przyroda Bydgoszczy. Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2004. ISBN 83-7096-531-8
Widok od strony Stawu Kardynalskiego