Rezerwat przyrody Perkuny

Rezerwat przyrody Perkuny (zwany też Pierkunowo) – rezerwat przyrody położony w województwie warmińsko-mazurskim na terenie nadleśnictwa Giżycko. Rezerwat został powołany Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 18 grudnia 1954. Celem utworzenia było zachowanie torfowiska wysokiego z naturalnymi zespołami roślinności zielnej i stanowiskiem wierzby lapońskiejSalix lapponum.

Perkuny
rezerwat torfowiskowy[1]
Typ

biocenotyczny i fizjocenotyczny; torfowiskowy (bagienny)[1]

Podtyp

biocenoz naturalnych i półnaturalnych;
torfowisk przejściowych[1]

Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Mezoregion

Kraina Wielkich Jezior Mazurskich

Data utworzenia

1954

Akt prawny

M.P. z 1954 r. nr 123, poz. 1780

Powierzchnia

2,84 ha

Położenie na mapie gminy wiejskiej Giżycko
Mapa konturowa gminy wiejskiej Giżycko, u góry znajduje się punkt z opisem „Perkuny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Perkuny”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Perkuny”
Położenie na mapie powiatu giżyckiego
Mapa konturowa powiatu giżyckiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Perkuny”
Ziemia54°04′45″N 21°44′18″E/54,079167 21,738333

Rezerwat zajmuje powierzchnię 2,84 ha[1] (pierwotnie 3,50 ha). Powierzchnia rezerwatu jest w całości zalesiona. Torfowisko Pierkunowo powstało na miejscu oczka polodowcowego, w wyniku jego zarośnięcia. Zarastanie odbywało się poprzez nasuwanie się roślinności torfowiskowej od brzegów zbiornika wodnego ku jego środkowi. W części środkowej powstało torfowisko wysokie, a na obrzeżach pozostało torfowisko przejściowe.

Na terenie rezerwatu występują dwa zbiorowiska roślinne:

  • zbiorowisko boru bagiennego – występuje na torfowiskach wysokich. Drzewostan stanowi sosna zwyczajna pochodzenia naturalnego, różnowiekowa. W runie panuje bagno zwyczajne Ledum palustre i wełnianka pochwowata Eriophorum vaginatum. Całe zbiorowisko pokrywa warstwa mchów.
  • zespół sosnowo-brzozowy lasu bagiennego – występuje na torfowiskach przejściowych i niskich. Drzewostan złożony jest z brzozy omszonej, sosny, olszy czarnej. W runie panują mchy.

Z rzadkich gatunków występują tu: rosiczka okrągłolistna, turzyca bagienna, bażyna czarna i wierzba lapońska.

Na obszarze rezerwatu zabrania się:

  • koszenia trawy i wypasania zwierząt gospodarskich
  • polowania i zabijania zwierząt
  • zbioru ziół leczniczych oraz innych roślin
  • niszczenia gleby, drzew, krzewów i innych roślin
  • zanieczyszczania terenu, zakłócania ciszy, wzniecania ognia
  • pozyskiwania torfu i wykonywania innych czynności gospodarczych
  • wznoszenia budowli i budowy urządzeń technicznych
  • przebywania na terenie rezerwatu poza miejscami w tym celu wyznaczonymi przez konserwatora przyrody.

Przypisy edytuj

  1. a b c d Rezerwat przyrody Perkuny. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-05-06].

Bibliografia edytuj