Rezerwat przyrody Stok Szyndzielni
Rezerwat przyrody „Stok Szyndzielni” – leśny rezerwat przyrody w dzielnicy Wapienica w Bielsku-Białej. Utworzony zarządzeniem Ministra Leśnictwa z 5 listopada 1953 r. (M.P. z 1953 r. nr 107, poz. 1438). Leży w granicach Parku Krajobrazowego Beskidu Śląskiego[1]. Rezerwat ma powierzchnię 54,96 ha, z czego 54,77 ha jest objęte ochroną ścisłą, a 0,19 ha ochroną czynną[2].
| |
| rezerwat leśny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
5 listopada 1953 |
| Akt prawny | |
| Powierzchnia |
54,96 ha |
| Ochrona | |
Położenie na mapie Bielska-Białej  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
 49°44′32″N 18°58′48″E/49,742222 18,980000
| |
„Stok Szyndzielni” jest jednym z najstarszych rezerwatów przyrody w Beskidzie Śląskim. Wbrew mylącej nazwie, rezerwat nie znajduje się na Szyndzielni, obejmuje on strome stoki góry Trzy Kopce, opadające na północ i północny wschód ku Dolinie Wapienicy i potokowi Barbara, uchodzącemu niżej do Jeziora Wielka Łąka.
Ochronie podlegają naturalne zespoły leśne regla dolnego oraz pogranicza regla dolnego i górnego:
Przypisy
edytuj- ↑ Park Krajobrazowy Beskidu Śląskiego. Zespół Parków Krajobrazowych Województwa Śląskiego. [dostęp 2018-10-16].
- ↑ Rezerwat przyrody Stok Szyndzielni. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-10-16].
Bibliografia
edytuj- Leszek Bernacki, Andrzej Blarowski, Zbigniew Wilczek, Osobliwości szaty roślinnej województwa bielskiego, Poznań: wyd. COLGRAF-PRESS, 1998, ISBN 83-86258-22-5, OCLC 749894651.
- Blarowski Andrzej, Gajczak Jerzy, Łajczak Adam i in.: Przyroda województwa bielskiego. Stan poznania, zagrożenia i ochrona, wyd. COLGRAF-PRESS, Poznań 1997, ISBN 83-86258-15-2.