Wikipedia

Rezerwat przyrody Wyspy na jeziorze Mamry i Kisajno

Rezerwat przyrody „Wyspy na jeziorze Mamry i Kisajno”[1] położony jest w województwie warmińsko-mazurskim w gminach Węgorzewo i Giżycko, nadleśnictwach Giżycko i Borki[2]. Zajmuje powierzchnię 215,35 ha[3].

  • Akt powołujący rezerwat ukazał się w MP Nr 14 poz. 108 z 22.02.1957 r.[4], zmieniony MP nr 17, poz. 119 z 30.05.1989 r.[1]
  • Ochroną objęto miejsca lęgowe ptaków wodno-błotnych i miejsca odpoczynku ptaków podczas przelotów[2].
Wyspy na jeziorze Mamry i Kisajno
rezerwat faunistyczny
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Mezoregion

Kraina Wielkich Jezior Mazurskich

Data utworzenia

1957

Akt prawny

M.P. z 1957 r. nr 14, poz. 108

Powierzchnia

215,35 ha

Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Wyspy na jeziorze Mamry i Kisajno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Wyspy na jeziorze Mamry i Kisajno”
Ziemia54°10′28″N 21°40′24″E/54,174444 21,673333

Jest to rezerwat faunistyczny częściowy utworzony nie tylko do ochrony miejsc lęgowych ptactwa, ale również do ochrony krajobrazu naturalnego i polodowcowego, ochrony głazowisk w utworach morenowych, ochrony zarośli trzcinowych wokół wysp.

Rezerwat obejmuje wszystkie 20 wysp na jeziorach Mamry i Kisajno. Mają one powierzchnię od kilku arów do 71 ha. Największą z nich jest Upałty na jeziorze Mamry, na Kisajnie: Duży Ostrów, Sosnowy Ostrów, Górny Ostrów, Mały Ostrów, Wielka Kiermuza, Dębowa Górka. Wymienione wyspy są położone w II przyrodniczo-leśnej Krainie Mazursko Podlaskiej, Dzielnicy 1 Pojezierza Mazurskiego. Zbudowane są z materiału pochodzenia lodowcowego i utworów akumulacji wodnej.

Największe skupienie wysp występuje w południowej części jeziora Kisajno. Wyspy porośnięte są lasem, w przeważającej mierze pochodzenia sztucznego, o zróżnicowanym składzie gatunkowym. Niewielkie fragmenty są pochodzenia naturalnego. Większe wyspy otoczone są pasami szuwaru. Duża część zbiorowisk jest zniekształcona przez zaśmiecanie, wydeptywanie, palenie ognisk, a niektóre wyspy (np. Duży Ostrów) były w przeszłości użytkowane rolniczo.

Początkowo rezerwat obejmował też wyspy położone na Jeziorze Dobskim[4], jednak w 1989 roku włączono je do rezerwatu „Jezioro Dobskie”[1].

Ptaki edytuj

Stwierdzono tu występowanie ponad 110 gatunków ptaków, gniazdują m.in.: kormoran, perkoz rdzawoszyi, bąk, czapla siwa, tracz nurogęś, błotniak stawowy, żuraw, mewa śmieszka, mewa pospolita, mewa srebrzysta, kania czarna, rybitwa zwyczajna.

Flora edytuj

Na terenie rezerwatu można wyróżnić 12 zbiorowisk roślinnych, które można pogrupować na:

  • Zbiorowiska lasów – świeżych, świeżych zniekształconych, lasów świeżych i mieszanych na glebach porolnych, mieszanych świeżych i wilgotnych zniekształconych. Stanowią dużą część powierzchni rezerwatu. Drzewostan tworzą głównie lipa, dąb, brzoza brodawkowata, sosna, świerk.
  • Zbiorowiska borów – mieszanych wilgotnych, mieszanych bagiennych. Zbiorowiska te występują na niewielkim obszarze. Panuje tu brzoza omszona, brzoza brodawkowata, osika.
  • Zbiorowiska olsów – zajmują największą część powierzchni rezerwatu. Występują na wszystkich wyspach na glebach murszowo-torfowych oraz torfowych. Olsy są okresowo zalewane. W warstwie drzew panuje olsza czarna.
  • Zbiorowiska lasu mieszanego bagiennego – podobne są do olsu typowego, zajmują około 4% powierzchni rezerwatu.
  • Zbiorowiska zarośli wierzbowych – występują w najniższych położeniach, przeważnie w sąsiedztwie olsów, na niewielkich fragmentach.
  • Zbiorowiska zniekształconych lasów łęgowych. Zajmują 6,2% ogólnej powierzchni rezerwatu, najczęściej niewielkie wywyższenia wśród olsów w strefie przyjeziornej.

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c Zarządzenie Ministra Ochrony Środowiska i Zasobów Naturalnych z dnia 10 maja 1989 r. zmieniające zarządzenie w sprawie uznania za rezerwaty przyrody (M.P. z 1989 r. nr 17, poz. 119)
  2. ↑ a b Rejestr rezerwatów przyrody województwa warmińsko-mazurskiego
  3. ↑ Rezerwat przyrody Wyspy na Jeziorze Mamry i Kisajno. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-12-07].
  4. ↑ a b Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 23 stycznia 1957 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody (M.P. z 1957 r. nr 14, poz. 108)

Bibliografia edytuj

  • S. Dąbrowski, B. Polakowski, L. Wołos Obszary Chronione i Pomniki Przyrody Województwa Warmińsko-Mazurskiego, Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, Olsztyn 1999 r.
  • P.P Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej Warszawa, Program Ochrony Przyrody Nadleśnictwa Giżycko Białystok 2006.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rezerwat_przyrody_Wyspy_na_jeziorze_Mamry_i_Kisajno&oldid=60474878”