Roman Dysarz
Roman Dysarz (ur. 4 marca 1943 w Tczewie, zm. 14 września 2021[1][2]) – generał brygady Wojska Polskiego w stanie spoczynku.
 generał brygady
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
• 1 Pułk Czołgów |
| Stanowiska |
• d-ca plcz, kp czołgów |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
Roman Dysarz syn Juliana (przed wojną podoficer zawodowy w tczewskim 2 Batalionie Strzelców)[3], urodził się 4 marca 1943 w Tczewie. We wrześniu 1962 rozpoczął studia w Oficerskiej Szkole Wojsk Pancernych w Poznaniu, które ukończył w sierpniu 1965. Służbę zawodową rozpoczął jako dowódca plutonu czołgów w 1 Pułku Czołgów z 16 Kaszubskiej Dywizji Pancernej w Elblągu. W 1967 objął funkcję dowódcy kompanii w tymże pułku. Od października 1972 do sierpnia 1975 studiował w Akademii Sztabu Generalnego WP w Rembertowie, po ukończeniu których został wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy ds. liniowych w 51 Pułku Czołgów w Braniewie z 16 Dywizji Pancernej[4].
W 1975 był awansowany na stopień majora, po czym objął stanowisko szefa sztabu – zastępca dowódcy 55 Pułku Zmechanizowanego w Braniewie z 16 Dywizji Pancernej. W 1976 powierzono mu funkcję starszego oficera wydziału II oddziału operacyjnego w Dowództwie Pomorskiego Okręgu Wojskowego. W 1977 objął stanowisko dowódcy 68 Pułku Czołgów w Budowie z 20 Dywizji Pancernej. W latach 1980–1982 szef sztabu – zastępca dowódcy 20 Dywizji Pancernej w Szczecinku, następnie w 1982 dowódca tejże dywizji, awansowany na pułkownika. W 1984 został skierowany na studia w Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR, po ukończeniu których w 1986 objął funkcję szefa oddziału szkolenia bojowego w Pomorskim Okręgu Wojskowym[4].
9 października 1987 awansowany na stopień generała brygady. Awans został mu wręczony w Belwederze podczas uroczystości z okazji Dnia Wojska Polskiego (12 października) przez przewodniczącego Rady Państwa, zwierzchnika Sił Zbrojnych PRL gen. armii Wojciecha Jaruzelskiego[5]. W latach 1990–1993 zastępca dowódcy Pomorskiego Okręgu Wojskowego ds. liniowych, następnie w okresie 1993–1994 piastował funkcję szefa szkolenia Pomorskiego Okręgu Wojskowego, od 1994 do 1999 szef sztabu – zastępca dowódcy Pomorskiego Okręgu Wojskowego. Na tych stanowiskach brał udział w przygotowaniu i przeprowadzeniu pierwszych ćwiczeń pododdziałów polskich sił lądowych i armii NATO. W latach 1999–2001 pełnił służbę na stanowisku zastępcy dowódcy – szefa Obrony Terytorialnej POW. Od października 2001 był w dyspozycji dowódcy POW[4].
30 kwietnia 2002 zakończył zawodową służbę wojskową. 15 sierpnia 2002 podczas uroczystości z okazji Święta Wojska Polskiego na dziedzińcu Belwederu został uhonorowany listem przez prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego w związku z zakończeniem zawodowej służby wojskowej[6][4].
Zmarł 14 września 2021. Pochowany został 18 września w Bydgoszczy na Cmentarzu Nowofarnym[1].
Awanse[4] edytuj
- podporucznik – 1965
- porucznik – 1967
- kapitan – 1971
- major – 1976
- podpułkownik – 1979
- pułkownik – 1982
- generał brygady – 1987
Ordery, odznaczenia i wyróżnienia edytuj
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[4]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[4]
- Medal Za zasługi dla POW
- uhonorowany listem od Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na zakończenie zawodowej służby wojskowej
Przypisy edytuj
- ↑ a b Zmarł gen. bryg. Roman Dysarz - były szef WKS Zawisza Bydgoszcz - CWZS Zawisza Bydgoszcz [online], zawisza.bydgoszcz.pl [dostęp 2021-09-27] (pol.).
- ↑ Pomorski Zarząd Wojewódzki Związku Żołnierzy Wojska Polskiego [online], www.zzwp.pomorskie.pl [dostęp 2022-03-04].
- ↑ Znani tczewianie – dawniej i dziś. wrotatczewa.pl, 2020-04-10. [dostęp 2021-01-26].
- ↑ a b c d e f g Jędrzejko, Krogulski, Paszkowski 2002 ↓, s. 163.
- ↑ Tomasz Honkisz. Kronika. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 2/1988. s. 286.
- ↑ Obchody Święta Wojska Polskiego z udziałem Prezydenta RP. bbn.gov.pl, 2002-08-15. [dostęp 2021-01-10].
Bibliografia edytuj
- Mariusz Jędrzejko, Mariusz Krogulski, Marek Paszkowski: Generałowie i admirałowie III Rzeczypospolitej (1989-2002). Warszawa: Von Borowiecky, 2002. ISBN 83-87689-46-7.