Rophites algirus
Rophites algirus – gatunek błonkówki z rodziny smuklikowatych i podrodziny wigorczykowatych.
| Rophites algirus | |
| Perez, 1895 | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Rophites algirus |
Gatunek ten został opisany w 1895 roku przez Theodosia De Stefaniego Pereza[1].
Pszczoła o ciele długości od 8,5 do 10 mm. Owłosienie jej tarczki i tarczy złożone jest z długich i lekko pierzastych włosków. Samice cechują się obecnością na czole wielu kolców o różnych rozmiarach oraz prawie niepunktowaną dolną ⅓ powierzchni nadustka. Samce charakteryzują się odnóżami tylnymi o członie nasadowym stopy zaokrąglonym w części odsiebnej i prawie dwukrotnie szerszym niż drugi i trzeci, piątym sternitem płaskim i prawie bezwłosym, szóstym sternitem pozbawionym wypukłości bocznych oraz wyposażonym w dłuższe od nóżki czułka i oddalone od jego tylnej krawędzi zęby boczne, oraz siódmym sternitem z tylnymi wyrostkami płatowatymi o prostej przedwierzchołkowej części brzegu wewnętrznego[2].
Owad o rozsiedleniu zachodniopalearktycznym[2], w Europie znany z Francji, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Słowenii i Grecji[1]. Ponadto występuje w północnej Afryce, Azji Mniejszej, na Bliskim Wschodzie i Kaukazie. Gatunek oligolektyczny, związany z jasnotowatymi. Gniazda buduje pod ziemią[2].
W 2002 roku umieszczony został na Czerwonej liście zwierząt ginących i zagrożonych w Polsce jako gatunek o słabo rozpoznanym statusie[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Rophites algirus. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2018-09-20].
- ↑ a b c Yury A. Pesenko, Józef Banaszak, Tomasz Cierzniak: Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XXVI Błonkówki — Hymenoptera. Zeszyt 68b. Pszczołowate — Apidae. Podrodzina: smuklikowate — Halictinae. Toruń: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 2002.
- ↑ Józef Banaszak: Apoidea. Pszczoły. W: Czerwona lista zwierząt ginących i zagrożonych w Polsce. Zbigniew Głowaciński, Małgorzata Makomaska-Juchiewicz, Grażyna Połczyńska-Konior (red.). Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk (PAN), 2002, s. 69-74. ISBN 83-901236-8-1.