Rudawka guamska
Rudawka guamska[3] (Pteropus tokudae) – wymarły gatunek ssaka z podrodziny Pteropodinae w obrębie rodziny rudawkowatych (Pteropodidae).
| Pteropus tokudae[1] | |
| Tate, 1934 | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
rudawka guamska |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 | |
Taksonomia
edytujGatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1934 roku angielsko-amerykański zoolog George Henry Hamilton Tate nadając mu nazwę Pteropus tokudae[4]. Holotyp pochodził z Guam, z Marianów, w Stanach Zjednoczonych[5].
Niezwykle ograniczone dane genetyczne zebrane ze starego okazu znajdującego się w muzeum pozwalają umiejscowić P. tokudae w pobliżu P. pelagicus[6]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten gatunek za monotypowy[6].
Etymologia
edytuj- Pteropus: gr. πτερόπους pteropous „skrzydłostopy”, od πτερον pteron „skrzydło”; πους pous, ποδος podos „stopa”[7].
- tokudae: dr Mitoshi Tokuda (1906–1975), japoński teriolog, napisał szereg prac naukowych w latach 30. i 40. XX wieku, w tym „A Revised Monograph of the Japanese and Manchou-Korean Muridae” (1941), a także przetłumaczył na język japoński „O powstawaniu gatunków” Charlesa Darwina[8].
Zasięg występowania
edytujRudawka guamska występowała endemicznie na wyspie Guam, z archipelagu Marianów, należącym do Stanów Zjednoczonych[6].
Status zagrożenia
edytujZostał zanotowany po raz pierwszy w 1931, opisany naukowo w 1934 roku. Często dzielił siedliska z pokrewnym gatunkiem, Pteropus mariannus. Złapano tylko trzy osobniki, ostatni żywy okaz był samicą złapaną w 1967 roku, a trzecim osobnik zastrzelony przez myśliwych w 1968[2]. Od tamtej pory pomimo szeroko zakrojonych badań terenowyc nie stwierdzono jego wystąpienia[6]. Przyczyną wymarcia najprawdopodobniej były intensywne polowania miejscowej ludności (Czamorro), ale mogło to mieć związek z wprowadzeniem mnangrowca brunatnego (Boiga irregularis)[2][6].
Przypisy
edytuj- ↑ Pteropus tokudae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c F.J. Bonaccorso, K. Helgen, A. Allison & G. Wiles, Pteropus tokudae, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2021-3 [dostęp 2022-06-11] (ang.).
- ↑ Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 86. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ G.H.H. Tate. Bats from the Pacific islands, including a new fruit bat from Guam. „American Museum novitates”. 713, s. 1, 1934. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Pteropus tokudae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-06-11].
- ↑ a b c d e C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 106–114. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 596, 1904. (ang.).
- ↑ B. Beolens, M. Watkins & M. Grayson: The Eponym Dictionary of Mammals. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2009, s. 415. ISBN 978-0-8018-9304-9. (ang.).